TY - JOUR ID - 83441 TI - ارزیابی زیست‌پذیری مبتنی بر متغیرهای حس تعلق به مکان (مطالعۀ موردی منطقۀ ۱ کلان‌شهر تهران) JO - پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری JA - JURBANGEO LA - fa SN - 2383-1456 AU - میرزاحسین, سارا AU - احمدی, ملیحه AU - ذاکرحقیقی, کیانوش AD - دکتری شهرسازی، گروه شهرسازی، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران AD - استادیار گروه شهرسازی، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران AD - دانشیار گروه شهرسازی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 9 IS - 2 SP - 361 EP - 385 KW - حس تعلق به مکان KW - زیست‌پذیری KW - سیستم استنتاج فازی KW - منطقۀ یک شهر تهران DO - 10.22059/jurbangeo.2021.312004.1385 N2 - در چند دهۀ گذشته، رشد فناوری و اجرای مبانی مدرنیته در ساخت شهرها موجب روند کاهشی در زیست­پذیری شهرها شده است که به اثراتی نامطلوب در فضاهای شهری منجر شده است. یکی از برجسته‌ترین این اثرات که می‌توان از آن به‌عنوان آسیب شهری نام برد، افول ارزش‌های مرتبط با حس تعلق به مکان در شکل‌گیری این فضاها است. این امر در کلان‌شهرها جلوۀ بیشتری دارد که طبیعتاً رشد فناوری در آن‌ها سرعت بیشتری داشته است. این پژوهش با هدف تخمین زیست­پذیری، با در­نظر­گرفتن عوامل مرتبط با متغیر حس تعلق به مکان در منطقۀ ۱ شهر تهران انجام شده است. در این خصوص، یک مدل تخمین‌گر جدید با ترکیب سیستم استنتاج فازی تطبیق یافته و ژنتیک الگوریتم تهیه شده است. برای این منظور، متغیرهای مبتنی بر حس تعلق به مکان شامل کالبد، معنا، فعالیت، سرمایۀ اجتماعی، حس مکان و کیفیت زندگی به‌عنوان متغیرهای تخمین­گر استفاده شده است. نتایج نشان داد مدل سیستم استنتاج فازی تطبیق­یافتۀ ژنتیک شامل همۀ متغیرهای ورودی (926/0=R)، بهترین مدل تخمین­گر زیست­پذیری است. همچنین شاخص سرمایۀ اجتماعی تأثیر بسیار کمی در زیست­پذیری دارد. اهمیت شاخص کیفیت زندگی ذهنی به‌طور معنادارتری از سایر شاخص‌ها بیشتر است و می‌تواند بیشتر از سایر عوامل به بهبود زیست­پذیری مناطق منجر شود. UR - https://jurbangeo.ut.ac.ir/article_83441.html L1 - https://jurbangeo.ut.ac.ir/article_83441_c17bbe8a2a52106a1b3a2822e16387fd.pdf ER -