سنجش سطح پایداری در سکونتگاه‌های غیررسمی شهر اردبیل به‌کمک مدل بارومتر پایداری

نوع مقاله : پژوهشی - کاربردی

نویسندگان

1 دانشیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری و روستایی، دانشگاه محقق اردبیلی

2 کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه محقق اردبیلی

3 دانشیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی، دانشگاه محقق اردبیلی

چکیده

از جمله مهم‌ترین بازتاب‌های شهرنشینی معاصر، پیدایش و گسترش محله‌های آسیب‌پذیر (سکونتگاه‌های غیررسمی) در مرکز یا پیرامون شهرهاست. این سکونتگاه‌ها را می‌توان بخش‌های فراموش‌شده و برنامه‌ریزی نشده‌ای در مقایسه با سایر سکونتگاه‌های شهری دانست که از نظر پایداری بسیار شکننده هستند. لازمة سنجش پایداری بررسی ابعاد چهارگانة پایداری (اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی، زیست‌محیطی و کالبدی) به‌صورت سیستماتیک است؛ از این‌رو هدف پژوهش کاربردی و توصیفی-تحلیلی حاضر واکاوی و سطح‌بندی وضعیت پایداری سکونتگاه‌های غیررسمی شهر اردبیل با تکیه بر معیارهای پایداری محله‌ای و اولویت‌بندی آن‌ها برای برنامه‌ریزی آتی است. اطلاعات مورد نیاز به‌کمک مطالعات کتابخانه‌ای-اسنادی و روش‌های میدانی گردآوری شده‌اند. جامعة آماری نیز محله‌های پانزده‌گانه سکونتگاه‌های غیررسمی شهر اردبیل است. به‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزارهای Excel و SPSS استفاده شد و با بهره‌گیری از مدل بارومتر پایداری سطوح پایداری محله‌های هدف در چهار بعد (اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی، زیست‌محیطی و کالبدی) تعیین شد. همچنین نقشه‌ها برای بازنمایی بهتر، به‌کمک نرم‌افزار Arcgis ترسیم شدند. براساس نتایج اجرای مدل مزبور، محلة سلمان‌آباد با امتیاز 501/0 از پایداری متوسط برخوردار بود. پس از آن محلة کاظم‌آباد (344/0) و اسلام‌آباد (300/0) در وضعیت ناپایداری بالقوه و سایر محله‌های هدف در وضعیت ناپایدار قرار دارند. درمجموع محله‌های هدف از نظر میانگین کل رفاه اکوسیستم (231/0) و رفاه انسانی (249/0) در سطح بسیار پایینی قرار دارند؛ بنابراین با توجه به شرایط ناپایداری سکونتگاه‌های غیررسمی شهر اردبیل می‌توان نتیجه گرفت سطح پایداری در این محله‌ها مناسب نیست؛ از این‌رو برنامه‌های توسعه‌ای متناسب با ضعف‌ها و قوت‌های هر محله و براساس سطوح پایداری هریک از این سکونتگاه‌ها ضروری است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Stability Level in the Informal Settlements of the Ardabil City by the Sustainability Barometer Model

نویسندگان [English]

  • Mohmmad Hassan Yazdani 1
  • Zhila Farzaneh Sadat Zarangi 2
  • Arastoo Yariihesar 3
1 Associate Professor of Geography & Rural Planning, University of Mohaghegh Ardabili, Ardebil, Iran
2 MA in Geography and Urban Planning,University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
3 Associate Professor of Geography & Rural Planning, University of Mohaghegh Ardabili, Ardebil, Iran
چکیده [English]

Introduction
The most important reflection of contemporary urbanization is the emergence and development of vulnerable neighborhoods (informal settlements), in urban center or around the cities. These settlements can be seen as forgotten and unplanned and unplanned settlement than any other urban settlement that is considered stable in terms of sustainability. To evaluate the stability of the four dimensions of sustainability (social - cultural, economic, environmental and physical) dimensions is systematic. Therefore, the purpose of this study is analysis and classification of the stability status of the informal settlements of the ardabil city and their prioritization of future planning.
Methodology 
The present study is a descriptive - analytical research and applicable in terms of purpose. The necessary data is collected according to the nature of the problem and the purpose of the research in the form of field studies and library - documents. To assess the stability of the localities, four dimensions (social - cultural, economic, environmental and physical) were selected. The population of research constitutes the citizens of informal settlements (15 neighborhoods) of the Ardabil city. All data processing steps were performed with software (Excel, SPSS) and finally, we measured and evaluated the unreliability of the informal settlements in Ardebil using a barometric model. ArcGIS software was used to show the level of stability of target locations on the map.
Results and discussion
The present study is one side with the results of research findings of researchers such as Blen (2006) that the barometer is the best instrument for measurement of sustainability. Therefore, the results of the research about stability show that the criterion for measuring the stability of the four dimensions is stability. Among the different models used to measure the stability situation, the stability Barometer model can also reflect a better reality of the existing state of mining by providing the possibility of measuring the gap between human well-being and ecosystem welfare.
Conclusion
According to the results of the implementation of the model, the Salman abad neighborhood (0/501) has a moderate stability and then KazemAbad locality (0.344), Islamabad (300 / 300) in the state of potential instability and other localities have been in unstable state. Overall, the target neighborhoods are at a very low level in terms of the overall average ecosystem welfare (0.231) and human wellbeing (0.249). Therefore, development plans are essential to the strengths and weaknesses of each neighborhood and based on the stability levels.

کلیدواژه‌ها [English]

  • stability measurement
  • stability barometer
  • instability level
  • informal settlements
  • Ardebil
بهزادفر، مصطفی، فتوحی فاطمه و پریا عبدالحسین‌زاده، 1396، «ارزیابی میزان پاسخ‌دهندگی شاخص‌های اجتماعی، کارکردی و زیست‌محیطی پایداری در سنجش وضعیت و راه‌کاریابی محله‌های شهری؛ موردکاوی: محلة ده ونک»، مجلة دانش شهرسازی، سال اول، شمارة 1، صص20-1.
بردی آنامراد نژاد، رحیم، رورده، همت‌الله و سمیه احمدی‌نژاد، 1392، «تحلیل وضعیت توسعة پایدار در مناطق شهری کلان‌شهرها؛ نمونة موردی: کلان‌شهر اصفهان»، فصلنامة مطالعات برنامه‌ریزی شهری، سال اول، شمارة 2، صص 71-94.
پاگ، سدریک، 1383، شهرهای پایدار در کشورهای درحال‌توسعه، ترجمة ناصر محرم‌نژاد، مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری، تهران.
جمعه‌پور، محمود، 1392، برنامه‌ریزی محیطی و پایداری شهری و منطقه‌ای: اصول، روش‌ها و شاخص‌های محیطی پایداری سرزمین، انتشارات سمت، تهران.
حبیبی، میترا و نیلوفر گرامی، 1397، «چگونگی استفاده از فضاهای شهری در سکونتگاه‌های غیررسمی؛ مورد پژوهی: جدارة شرقی بزرگراه چمران تهران، حدفاصل پل ملاصدرا و پل مدیریت»، نشریة پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، سال نهم، شمارة 32، صص 174-163.
خدابخشی، زهرا و علی نظافت انزابی، 1395، «ارزیابی پایداری زیست‌محیطی محله‌های فقیرنشین، مطالعة موردی: محلة استاد شهریار (محلة آرازعلی)»، اولین همایش بین‌المللی مخاطرات طبیعی و بحران‌های زیست‌محیطی ایران، راهکارها و چالش‌ها.
ساسان‌پور، فرزانه و همکاران، 1393، «ارزیابی پایداری محله‌های شهری در شهر سقز»، مجلة پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، دورة دوم، شمارة 1، صص 94-73.
سرور، رحیم و میرنجف موسوی، 1390، «ارزیابی توسعة پایدار شهرهای استان آذربایجان غربی»، فصلنامة انجمن جغرافیای ایران، شمارة 28، صص 28-7.
سرایی، محمدحسین و یحیی علیزاده شورکی، 1394، «ارزیابی سطح توسعة پایدار در محله‌های باغ شهر تاریخی میبد»، مجلة پژوهش‌های جغرافیای انسانی، سال چهل‌و‌هفتم، شمارة 3، صص 462-451.
سالمی، مریم و همکاران، 1390، «سنجش پایداری اجتماعی زنان روستایی شهرستان سنقر»، مجلة مطالعات اجتماعی-روان‌شناختی زنان (مطالعات زنان)، سال نهم، شمارة 1، صص 76-55.
شیعه، اسماعیل، 1380، «مقایسة محله‌های تهران با معیارهای یک محلة پایدار از نظریة شهرسازی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران»، دفتر مطالعات و پژوهش‌های راهبردی، تهران.
صالحی‌امیری، سید رضا و زهرا خدایی، 1390، حاشیه‌نشینی اسکان غیررسمی چالش‌ها پیامدها، انتشارات ققنوس، تهران.
عامری سیاهوئی، حمیدرضا و همکاران، 1390، «سنجش درجة پایداری و توسعة روستایی در بخش شهاب شهرستان قشم»، نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، سال سوم، شمارة 4 صص 177-159.
عزیزی، محمدمهدی، 1385، «محلة مسکونی پایدار، مطالعة موردی نارمک»، نشریة هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، شمارة 27، صفحات 45-36.
علی‌آبادی، جواد، 1380، اسکان غیررسمی و شهرداری‌ها، ماهنامة شهرداری‌ها، شماره چهل‌و‌پنجم، سازمان شهرداری‌های کشور.
علایی، سوسن، 1388، تشکیل شوراهای محله‌ای، راهی برای حل مشکلات شهری، مجموعه مقالات همایش توسعة محله‌های پایدار، ج 5، انتشارات طرح نو، تهران
غروی الخوانساری، مریم، 1385، نگاهی به انگارة محله و پیشنهاد یک راهکار، نشریة صفه، تهران، شمارة 43، صص 29-18.
فتوحی، فاطمه و سید مجید مفیدی شمیرانی، 1396، مطالعة تطبیقی نظریات پایداری اجتماعی در محله‌های مسکونی، دومین همایش ملی مسکن ایرانی، شیراز.
کاظمیان، غلامرضا، مشکینی، ابوالفضل و شادی بیگلری، 1390، «ارزیابی عملکرد مدیریت شهری در پایداری محله‌ای ناحیة دو شهرداری منطقة 4 تهران (محله‌های مجیدیه، شمس‌آباد و کالا)»، نشریة تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، شمارة 21، صص 28-7.
کیانی، اکبر، غامی فاردقی، حسن و معصومه وحدتی، 1391، «سنجش و ارزیابی ظرفیت زیست اجتماعی محله‌ها در شهرهای کوچک با مدل الکتر (مورد مطالعه: شهر درق)» مجلة پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، سال سوم، شمارة 11، صص 72-59.
محمدی، علیرضا و اصغر پاشازاده، 1394، «سنجش سطح پایداری محله‌های شهر اردبیل با تأکید بر محله‌هایی با هسته‌های روستایی»، فصلنامة مطالعات شهری، شمارة 11، صص 46-29.
مافی، عزت‌اله و مهدی عبداله‌زاده، 1396، «ارزیابی پایداری اجتماعی کلان‌شهر مشهد، پژوهش‌های بوم‌شناسی شهری»، سال هشتم، شمارة 1، صص 83-76.
مبارکی، امید و اصغر عبدلی، 1393، «تحلیل سلسله‌مراتبی مناطق شهر ارومیه بر پایة شاخص‌های توسعة پایدار شهری»، تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، شمارة 30، صص 65-49.
مصطفوی صاحب و همکاران، 1394، «کیفیت‌سنجی محیط در محله‌های شهری و برنامه‌ریزی برای محیط پایدار»، فصلنامة مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه‌ای، سال ششم، شمارة 24، صص 26-1.
مفیدی شمیرانی، مجید و همکاران، 1395، مسکن اجتماعی: تبلور هویت، فرهنگ پایداری، چاپ اول انتشارات علم معمار رویال، تهران.
موحد، علی و همکاران، 1393، «تحلیل و ارزیابی سنجه‌های پایداری محله‌های شهر ماکو با استفاده از تکنیک‌های آماری»، فصلنامة برنامه‌ریزی منطقه‌ای، شمارة 15، صص 60-45.
محمودی، وحید و وحید ماجد، 1391، «برنامه‌ریزی توسعة پایدار شهری با رویکرد برنامه‌ریزی هسته‌ای پیشنهادی برای برنامه‌ریزی توسعة پایدار شهری تهران»، فصلنامة راهبرد، سال بیست‌و‌یکم، شمارة 64، صص 72-43
میرکتولی، جعفر و همکاران، 1392، «تحلیل و بررسی توسعة پایدار نواحی شهری با استفاده از روش‌های تصمیم‌گیری چندمعیارة MADM (مطالعة موردی: شهر کاشان)»، مطالعات و پژوهش‌های شهری منطقه‌ای، سال پنجم، شمارة 19، صص 106-83.
ملکی، سعید و صفیه دامن‌باغ، 1392، «ارزیابی شاخص‌های توسعة پایدار شهری با تأکید بر شاخص‌های اجتماعی، کالبدی و خدمات شهری (مطالعة موردی: مناطق هشتگانة شهر اهواز)»، مطالعات برنامه‌ریزی شهری، سال اول، شمارة 3، صص 54-29.
ملکی، سعید و رضا احمدی، 1392، «بررسی پایداری در توزیع فضایی توسعه در شهرستان‌های استان خوزستان»، مطالعات توسعة اجتماعی-فرهنگی، سال دوم، شمارة 1، صص 157-129
نوریان، فرشاد و محمدمهدی عبدالهی ثابت، 1385، «تبیین معیارها و شاخصه‌ای پایداری در محلة مسکونی»، ماهنامة شهرداری‌ها، نشریة شهر نگار، شمارة 50، صص 63-49
نظم‌فر، حسین و همکاران، 1397، «سنجش و ارزیابی پایداری محیطی (مطالعة موردی: استان اردبیل)»، مجلة جغرافیا و پایداری محیط، شمارة 26، صص 44-29
واعظ‌زاده، ساجده، نقدی، اسداﷲ و علی ایاسه، 1394، «مؤلفه‌های پایداری اجتماعی در برنامه‌های توسعة ایران»، مطالعات توسعة اجتماعی ایران، سال هفتم، شمارة 2، صص 59-45.
یاری‌حصار، ارسطو و همکاران، 1390، «سنجش و ارزیابی پایداری حوزة روستایی کلان‌شهر تهران»، فصلنامة پژوهش‌های روستایی، شمارة 4، صص 122-89.
Araújo, G. S., Pimenta, H. C. D., Reis, L. M. M., and Campos, L. M. S., 2013, Diagnosis of Sustainability in the Brazilian City of Touros, An Application of Thebarometer of Sustainability, Holos, Vol. 29, No. 2, PP.161-177.
Agudelo, V. et al, 2011, Resource Management As a Key Factor for Sustainable Urban Planning, Environmental Management, Vol. 92, No. 10, PP. 2295-2303.
Alaei, S., 2009, Establishment of Urban Local Councils for Solving Urban Problems, Proceedings of the Conference on the Development of Sustainable Neighborhoods, Vol. 5, New Project, Tehran. (In Persian)
Azizi, M., 2006, Permanent Residential District, Narmak Case Study, Fine Arts, No. 35 PP. 46-27. (In Persian)
Ali Abadi, J., 2001, Informal Settlements and Municipalities, Monthly of Municipalities, Forty-Fifth Issue, Organization of Municipalities of the Country. (In Persian)
Ameri Binawi, H. et al., 2011, Measuring the Rural Sustainability and Development in the Shahab Region of Qeshm, New Attitudes in Human Geography, Vol. 3. No. 4, PP. 159-177. (In Persian)
Bellen, H. M., 2006, Indicadores De Sustentabilidade: Uma Análise Comparative, 2º.Ed Rio De Janeiro: Fundação Getúlio Vargas.
Baker, S., 2006, Sustainable Development, Routledge, London and NewYork.
Behzadfar, M., Fotouhi, F., and Abdolhosseinzadeh P., 2017, Evaluation of the Response Rate of Social, Functional and Environmental Sustainability Indices in Assessing the Situation and Strategies of Urban Neighborhoods, Case Study: Dehnak Neighborhood, Urban Knowledge, Vol. 1, No. 1, P. 96. (In Persian)
Bardi Anamrad Nejad, R. et al., 2013, Analysis of the Situation of Sustainable Development in Urban Metropolitan Regions, Case Study of Isfahan Metropolis, Journal of Urban Planning Studies, Vol. 1, No. 2, PP. 94-71. (In Persian)
Bossel, H., 1999, Indicators for Sustainable Development: Theory, Method, Applications, International Institute for Sustainable Development, Canada.
Barton, H. et al., 2003, Shaping Neighbourhoods: Aguid for Health, Sustainability and Vitally, Sponpress London and NewYork.
Bahadure Skotharkar, R., 2017, Framework for Measuring Sustainability of Neighbourhoods in Nagpur, India. (In Persian)
Cecilia W., 2006, Indicator for Urban and Regional Planning, The Interply of Policy and Methods, Routledge Publisher, London and NewYork.
 Carter, C., 2010, Sustainable Communities in He UK, Published in Sustainable Communities, Ed, Woodrow W. Clark II, Springer, USA.
Condon, P., 2010, Seven Rules for Sustainable Communities, Island Press, Washington.
Dimitrova, E., 2014, The ‘Sustainable Development’ Concept in Urban Planning Education: Lessons Learned on a Bulgarian Path, Journal of Cleaner Production 62, PP. 120-127.
Dempsey, N., Brown. C., Bramely, G., 2012, The Key to Sustainable Urba Development in UK Cities? The Influence of Density on Social Sustainability, Vol. 77, No. 77, PP. 89-141.
Fotouhi, F., and Shemirani M., 2017, Comparative Study of Social Sustainability Theories in Residential Neighborhoods, Second National Conference on Iranian Housing, Shiraz. (In Persian)
Jamepour, M., 2013, Environmental and Urban and Regional Sustainability Planning: Principles, Methods and Indicators of Territorial Sustainability, Tehran.
Habibi, M., and Ghorami, N., 2018, How to Use Urban Spaces in Informal Settlements, Case Study: (East Side of Chamran Highway, Tehran), Between Mullah Sadra Bridge and Bridge Management, Urban. (In Persian)
 Hiremath, B. et al., 2013, Indicator-Based Urban Sustainability-A Review, Energy for Sustainable Development, Vol. 17, No. 6, PP. 555-563.
 Kazemian, Gh., Meshkini, l., and Biglari, Sh., 2011, Evaluation of Urban Management Performance In Sustainability of Local Districts of Two Municipalities of 4th District of Tehran (Majidieh, Shams Abad And Kaleh Districts), Journal of Applied Geographical Sciences, No. 21. (In Persian)
Khadabashi, Z., and Anzabi, A., 2016, Assessment of Environmental Sustainability of the Neighborhoods, A Case Study of Shahriar Pr of essor Neighborhood (Arazali Neighborhood), The First International Conference on Natural Hazards and Environmental Crises in Iran, Solutions and Challenges. (In Persian)
 Kiyani, A., Ghamimi Fardaghi, H., and Vahdati, M., 2012, Measurement and Assessment of the Ecosystem Capacity of Neighborhoods in Small Cities with the Model of Electricity (Case Study: Darq City), Journal of Urban Planning and Research, Vol 3, No. 11, PP. 59- 72. (In Persian)
Mafi, E., and Abdollahzadeh, M., 2017, Evaluation of Social Sustainability of Mashhad Metropolis, Urban Ecosystem Research, Vol. 8, No. 1, PP. 76-83. (In Persian)
Mufidi Shemirani, M. et al., 2016, Social Housing: Crystal Identity, Sustainability Culture. First Edition, Publication, Tehran Architecture. (In Persian)
Moawad, Ali and Colleagues, 2014, Analysis and Evaluation of Sustainability Measures in Neighborhoods of Maku City Using Statistical Techniques, Regional Planning Quarterly, No. 15, PP. 45-60. (In Persian)
Mahmoudi, V., and Majid, V., 2012, Urban Sustainable Urban Development Planning with a Proposed Nuclear Planning Approach for Tehran's Sustainable Urban Development Letter, Strategic Strategy, Vol. 21, No. 64, PP. 43-72. (In Persian)
Mitrkatulli, J. et al., 2013, Analysis of Sustainable Development of Urban Areas Using Multidimensional Decision Making Methods (Case Study: Kashan City), Urban Regional Studies and Research, Vol. 5, No. 19, PP. 83-106. (In Persian)
Maleki, S., and Damanbagh, S., 2013, Evaluation of Indicators of Sustainable Urban Development with Emphasis on Social, Physical and Urban Services Indicators (Case Study: Ahwaz City's Octagonal Areas), Urban Planning Studies, Vol. 1, No. 3, PP. 29-54. (In Persian)
Maleki, S., and Ahmadi, R., 2013, The Study of Sustainability in Spatial Distribution of Development in the Cities of Khuzestan Province, Socio-Cultural Development Studies, Vol. 2, No. 1, PP. 129-157. (In Persian)
Mohammadi, A., and Pasazadeh, A., 2014, Measurement of Sustainability Levels in Ardabil Townships with Emphasis on Neighborhoods with Rural Corners, Urban Studies Quarterly, No. 11, PP. 49-62. (In Persian)
Mostafavi Sahib, S., Sasanpoor, F., Moovahad, A., and Shamie Ali, 2015, Environmental Quality Measurement in Urban Neighborhoods and Planning for A Sustainable Environment, Quarterly Journal of Urban and Regional Studies and Research, Vol. 6, No. 24, PP. 1-26. (In Persian)
Mafi, E., and Abdollahzadeh, M., 2017, Evaluation of Social Sustainability of Mashhad Metropolis, Urban Ecosystem Research, Vol. 8, No. 1, PP. 76-83. (In Persian)
Mobaraki, O., and Abdoli, A., 2014, Analytical Hierarchy Analysis of Urmia City Areas Based on Indicators of Sustainable Urban Development, Applied Geosciences Researches, No. 30, PP. 49-65. (In Persian)
Mörtberg, U. et al., 2013, Urban Ecosystems and Sustainable Urban Development Analysing and Assessing Interacting Systems in the Stockholm Region, Urban Ecosystems, Vol. 16, No. 4, PP. 763-782.
Michael, L., Noor, Z. Z., and Figueroa, M. J., 2014, Review of Urban Sustainability Indicators Assessment Case Study Between Asian Countries, Habitat International, No. 44, PP. 491- 500.
Newton, W., 2012, Livable and Sustainable? Socio-Technical Challenges for Twenty-First Century Cities, Urban Technology, Vol. 19, No. 1, PP. 81-102.
Ness, B., Urbel Piirsalu, E., Anderberg, S., and Olsson, L., 2007, Categorising Tools for Sustainability Assessment, Ecological, Economics, Vol. 60, No. 3, PP. 498-508.
Nourian, F., Abd.ollahi, F., and Mohammad, M, 2006, Explaining Criteria And Indices of Sustainability in the Residential Area, Monthly Minutes of Municipalities, Shahrgarar Journal, No. 50, PP. 49-63. (In Persian)
Farhang, H. et al., 2018, Assessment and Assessment of Environmental Sustainability (Case Study: Ardabil Province), Journal of Geography and Environmental Sustainability, No. 26, PP. 29-44. (In Persian)
Olajide, O., 2013, Poverty Alleviation in Lagos Urban Informal Settlements: A Sustainablelivelihood Approach, 49th ISOCARP Congress, PP. 1-12.
Murphy, K., 2012, The Social Pillar of Sustainable Development: A Literature Review and Framework for Policy Analysis, Sustainability: Science, Practice and Policy, Vol. 8, No. 1, PP. 15 -29
Pripco, C., 2005, Stainabledevelopment, Availableat:www.ingham.org/ce/ced/ article.
Prescott Allen, R., 1995, Assessing Rural Sustainability, International Union for Conservation of Nature and Natural Resources,World Conservation Union.
Pag, C., 2004, Sustainable Cities in Developing Countries, Naser Mohammad Nejad, Tehran, Center for Urban and Architectural Studies and Research.
 Pope, J., Bond, A., Hugé, J., Morrison Saunders, A., 2017, Reconceptualising Sustainability Assessment, Environmental Impact Assessment Review, No. 62, PP. 205-215.
Raco, M., 2007, Building Sustainable Communities, Spatial Policy Place Imaginations and Labor Mobility in Post War Britain, Bristol Policy Press.
Salehi Amiri, R., and Khodaee, Z., 2011, Informal Settlements of the Outskirts of Challenges, Outcomes, Phoenix Publishing, First Edition. (In Persian)
SasanPoor, F., Movahed, A., Mostafavi S., Yousefi, S., and Pashadi, M., 2014, Sustainability Assessment of Urban Neighborhoods in Saqez City, Journal of Geographical Research in Urban Planning, Vol. 2, No. 1, PP. 73-94. (In Persian)
Server, R., and Mossavi, M., 2011, Evaluation of Sustainable Development of West Azarbayejan Towns, Quarterly Journal of Iranian Geographic Society, No. 28, PP. 7-28. (In Persian)
Sarai, M. H., and Alizadeh Shurki, Y., 2015, Assessing the Level of Sustainable Development in the Neighborhoods of the Meybod Historical City, Journal of Human Geography Research, Vol. 47, No. 3, PP. 451-462. (In Persian)
Salemi, M. et al., 2011, Assessment of Social Stability of Rural Women in the City of Sonqor, Journal of Social Psychological Studies of Women (Women Studies), Vol. 9, No. 1, PP. 55-7. (In Persian)
Shen, L. Y. et al., 2011, The Application of Urban Sustainability Indicators-A Comparison Between Various Practices, Habitat International, No. 35. PP. 17-29, Journa. Homepage: www.elsevier.com/locate/habita tint.
Shi'a, E., 2001, Comparison of Tehran's Neighborhoods with the Means of a Sustainable Neighborhood From the Urbanization Theory of Tehran's Municipal Cultural and Cultural Organization, of fice of Strategic Studies and Research, Tehran. (In Persian)
Sharifi, A., and Murayama, A., 2014, Neighborhood Sustainability Assessment in Action: Cross Evalution of Three Assessment System and Japan, Build Environ, No. 72, PP. 243-258. (In Persian)
UNDP, 1997, Human Development, Report, Newyork: Oxford University Press, Ch. 485
YariHesar, A. et al., 2011, Evaluation and Evaluation of the Sustainability of the Rural Area of Tehran Metropolis, Quarterly Journal of Rural Studies, No. 4, PP. 89-129. (In Persian)
Yu, L., Hou, X., GAO, M., and Shi, P., 2010, Assessment of Coastal Zone Sustainable Evelopment: A Case Study of Yantai, China, Ecological Indicators, Vol. 10, No. 6, PP. 1218- 1225.
Zeilhofer, P., Valdinir Piazza Topanotti, 2008, GIS and Ordination Techniques for Evaluation of Environmental Impacts in Informal Settlements: A Case Study From Cuiaba, Central Brazil, Applied Geograp.