تحلیل تطبیقی سرزندگی شهری در محلات قدیم و جدید با رویکرد حق به شهر مطالعه موردی: محلات شهر یزد

نوع مقاله : پژوهشی - کاربردی

نویسندگان

1 دانشیار گروه جغرافیای انسانی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران

2 دانشیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

3 دانشجوی دکتری گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

10.22059/jurbangeo.2022.344362.1707

چکیده

یکی از حقوقی که شهروندان از آن برخورداری هستند حق به فضای سرزنده شهری است، محلاتی پویا، درخورشان و منزلت و البته تلاش و کوشش شهروندان یک محله. اما شهروند برای رسیدن به این حق نخست باید حقوقی را رعایت کند؛ فضایی را تولید کند که، بازتولید آن فضای سرزنده شهری برای همه شهروندان باشد. شهر تاریخی یزد که از میراث غنی نهفته در ارزش‌های پایداری برخوردار است، به‌سرعت تحت‌فشارهای مدرنیته دچار تحولات فضایی شده است. تصمیمات سیاسی در سالیان گذشته موجب عدم توازن اجتماعی و اقتصادی در شهر یزد شده که این مسئله را در سرزندگی محلات شهر یزد می‌توان به‌وضوح مشاهده کرد. پس از بررسی و تحلیل یافته‌ها محلات؛ محله فهادان (بافت تاریخی) بیشترین میزان سرزندگی را داراست، در رتبه دوم محله صفائیه از محلات ثروتمند نشین (جدید) شهر جای دارد و در رتبه سوم محله حاشیه‌نشین اسکان کویر (در گذار) قرارگرفته است. قرارگیری محله فهادان در جایگاه نخست میزان سرزندگی شهری ناشی از تنوع بالا در کالبد و حاضران در محیط است. از سوی دیگر قرارگیری محله اسکان کویر در جایگاه سوم دلیل بر پایین بودن سرزندگی محله نیست چراکه کالبد ناقص و آسیب‌پذیر محدوده کیفیت زندگی محدوده را پایین آورده است. در میان این سه محله، محله صفائیه بهترین وضعیت را از حیث کیفیت محیط داراست اما پدیده غریبگی و عدم سرمایه اجتماعی و حس لامکانی میان ساکنان و غریبه‌گزی با عابران و رهگذران به‌طور محسوسی قابل‌مشاهده است که با توجه به این نکته می‌توان این محدوده را از حیث سرزندگی در وضعیت نامطلوبی قلمداد کرد. در ادامه به ارائه پیشنهادها در جهت تثبیت و افزایش نقاط قوت و کاهش نقاط ضعف و تبدیل آن‌ها به نقاط قوت پرداخته می‌شود. 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Comparative analysis of urban vitality in old and new neighborhoods with the approach of the right to the city: The case study of neighborhoods in Yazd city

نویسندگان [English]

  • Ali Hosseini 1
  • Zohreh Fanni 2
  • Ali Momeni 3
1 Department of Human Geography, Faculty of Geography, University of Tehran, Tehran, Iran
2 Department of Geography and Urban Planning, Faculty of Earth Sciences, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
3 Department of Geography and Urban Planning, Faculty of Earth Sciences, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
چکیده [English]

A B S T R A C T
The right to the city is not only a material concept; citizens and city dwellers must be involved in the production of the city atmosphere; It is one of citizens' rights to enjoy a lively urban atmosphere, dynamic neighborhoods, and neighborhoods worthy of dignity, as well as the efforts of their neighbors. But to achieve this right, the citizen must first observe the rights.To produce a space that reproduces the lively urban space for all citizens. The historical city of Yazd, which has a rich heritage hidden in sustainable values, has rapidly undergone spatial changes under the pressures of modernity. Political decisions in recent years have caused social and economic imbalances in the city of Yazd, which can be clearly seen in the vitality of the neighborhoods of Yazd. After reviewing and analyzing the findings, neighborhoods; Fahadan neighborhood (historical context) has the highest rate of vitality, the Safaieh neighborhood is in the second rank of the wealthy (new) neighborhoods of the city, and in the third rank is the suburban neighborhood of Eskan Kavir (Neighborhoods in transition). The location of the Fahadan neighborhood in the first place is the amount of urban vitality due to the high diversity in the body and those present in the environment. On the other hand, the location of the Eskan Kavir neighborhood in the third place is not a reason for the low vitality of the neighborhood because the incomplete and vulnerable body has reduced the quality of life in the area.Among these three neighborhoods, the Safaieh neighborhood has the best situation in terms of environmental quality, but It is evident that there is a sense of alienation and a lack of social capital among residents as well as alienation from passers-by and passers-by.
Extended Abstract
 
Introduction
As a man-made artifact, the city has the same life cycle as humans. Among the contemporary damages of the city, we can mention the decline and withering of urban neighborhoods. The neighborhoods on which the city's dynamism depends to a great extent have turned into dormitories where the presence of citizens has decreased drastically. Solving this challenge that threatens many opportunities in the city and many problems stemming from this damage is the focus of part of the research and projects of the city's specialists. Cities can be considered successful when they can host lively street activities, whereby people with different characteristics can come together with ease in public spaces, at different times, and for different purposes. Vitality, after all, is the symbol of successful urbanism. As it was said, the lack of urban vitality is a global problem, and in Iran, all cities can be considered involved with this problem. Numerous political, economic, social, cultural, physical, etc. factors are the basis for the lack of vitality of urban neighborhoods, which have similarities and differences between the reasons in different contexts. Political decisions in the past years have caused social and economic imbalance in the city of Yazd, which can be clearly seen in the vitality of the neighborhoods of the city of Yazd. For this reason, in this research, the urban vitality of one of the historical neighborhoods of the city is examined along with two other neighborhoods, one with an informal settlement structure and the other with a strong economic structure in the affluent part of the city. In these neighborhoods, it should be described according to its physical and social structure.
 
Methodology
The research method in this study is descriptive-analytical with a practical purpose. The statistical population of this research is all the residents of Skan Kavir, Safaiyeh, and Fahadan neighborhoods, and the sample size was obtained using the Cochran formula of 340, according to the population of these neighborhoods, there are 170 questionnaires in Eskan Kavir neighborhood, 70 questionnaires in Safaiyeh neighborhood and 100 questionnaires in Fahadan neighborhood. The questionnaire was completed randomly. In order to conduct theoretical studies and provide measures of vitality in urban spaces, the method of collecting information has been to use the library method and the use of existing documents. Convenience and comfort, safety and security, diversity and attractiveness, leisure and fun, scope and range, interaction and sense of place. To conduct operational studies, field methods, interviews, photography, and questionnaires were used, and data were analyzed by SPSS software, T-tests, regression, and ANOVA.
 
Results and discussion
The concept of vitality is a mental concept, most of which are manifested in a neighborhood in the form of a series of behaviors, and judging the vitality of a neighborhood is not easily obtained, and sometimes vitality is not found in a neighborhood with a high quality of life, and in a neighborhood with a low quality of life. Vitality is visible. The city of Yazd, one of the ancient cities of the country, has lost its traditional texture in recent years due to the migration process. After examining the studied neighborhoods, the Fahadan neighborhood has the highest level of vitality in the historical context of Yazd, it is in the second rank of Safaiyeh neighborhood among the wealthy neighborhoods of the city, and it is ranked third in the marginal neighborhood of Eskan Kavir. The above ranking is based on a set of indicators and variables, but only paying attention to the numbers in the study of a psychological issue such as vitality makes the conclusion far from reality. It seems that in order to understand the vitality of neighborhoods, in addition to quantitative studies, it is necessary to analyze the mental space. Residents. What separates the concept of vitality from other concepts that are close to it is the issue of diversity, and the fact that Fahadan neighborhood is in the first place is also due to the high diversity in the body and the people present in the environment.
 
Conclusion
The view of the right to the city by Henry Le Four can be examined from two perspectives: the right that the citizen has over the city and the right that the city has over the citizen. It is not fair and logical that any action outside of logic, value, norm, and humanity, in general, is done in the city, and in the end, the consequences are placed on the shoulders of the city. The major part of human growth and excellence is owed to the city, so the city also has a right on the shoulders of the citizens. The right to the city is not only a material concept; citizens and city dwellers must be involved in the production and atmosphere of the city; produce and reproduce the space they produced. But one of the rights that citizens enjoy is the right to a lively urban atmosphere, dynamic neighborhoods, worthy of dignity, and course the efforts of the citizens of a neighborhood. But to achieve this right, the citizen must first observe the right; To produce a space that reproduces the lively urban space for all citizens. Producing and increasing the public space that all citizens can benefit from, increasing the collective spirit (not individual and atomized), and establishing distributive justice in society are among the rights that the city deserves. The sum of these cases makes the society out of the individual state and creates local communities; Where the fate of people is important to each other. Increasing the capacity of society in meeting the needs (commensurate with the values and priorities) leads to the growth and development of the local community. The output of this path is the provision of resources for everyone and intergenerational and intergenerational justice, a stable situation where development is not for a few but for all and not for a few years but forever.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Urban Vitality
  • Right to City
  • Yazd City
  • Eskan Kavir Neighborhood
  • Fahadan Neighborhood
  • Safaieh Neighborhood
  1. احمدی، حسن و مهرجو، مهرداد. (1398). بررسی رابطه بین دل‌بستگی مکانی و وفاداری رفتاری با سرزندگی و امنیت در فضای شهری (مطالعه موردی: میدان شهرداری شهر رشت). معماری و شهرسازی پایدار، 7(2)، 69-83.
  2. اخوان، آرمین؛ صالحی، اسماعیل و طغیانی، شیرین. (1397). ارزیابی تأثیر عوامل محیطی - کالبدی بر سرزندگی و کیفیت خیابان‌های شهری (مطالعه موردی: خیابان‌های نادر و انقلاب شهر ساری). جغرافیا و پایداری محیط، 8(2)، 15-29.
  3. اسدی، احمد؛ مودودی، مهدی و حسین‌آبادی، سعید. (1399). مدل‌سازی رابطه بین سرزندگی شهری و حس تعلق مکانی در شهر قاین. فصلنامه پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، 11(40)، 17-30.
  4. اسکوئی ارس، علی و حکیمی، هادی. (1400). سنجش شاخص‌های سرزندگی شهری در سکونتگاه‌های غیررسمی (مطالعه موردی: سیلاب قوشخانه تبریز). پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، 9(1)، 143-163.
  5. اشتیاقی، معصومه؛ شارع­پور، محمود و فاضلی، محمد. (1400). بررسی بایسته‌های حق به شهر در فرآیند سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی توسعه شهرها (موردی توسعه حمل‌ونقل شهر تهران). راهبرد اجتماعی فرهنگی، 10(39)، 223-257.
  6. پیران، پرویز. (1394). سرمقاله: سخن آغازین: "حق مشخص به شهر مشخص". هفت شهر، 4(شماره 49 و 50)، 8-51.
  7. جهانگیر، صبا؛ صارمی، حمیدرضا و کلانتری خلیل‌آباد، حسین. (1398). امکان‌سنجی ارتقاء پیاده مداری با رویکرد سرزندگی در فضاهای شهری؛ مطالعه موردی: طراحی خیابان امام خمینی (ره) سنندج. مطالعات شهر ایرانی اسلامی، 9(35)، 47-64.
  8. جهانگیری، جهانگیر و محمدی، نسرین. (1397). تبیین جامعه‌شناختی رابطه امید سیاسی و بی‌تفاوتی اجتماعی (موردمطالعه: دانشجویان دانشگاه شیراز). مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران، 7(1)، 127-150.
  9. حبیب­نژاد، سید احمد و خسروی، احمد. (1401). حق به شهر و امکان شناسایی آن در نظام حقوقی ایران. فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران، 52(1)، 163-184.
  10. حبیبیان، بهار و حاتمی­نژاد، حسین. (1399). تبیین اثرپذیری سرزندگی محله‌های شهری از ابعاد دل‌بستگی مکانی نمونه موردمطالعه: شهر اهواز. برنامه‌ریزی و آمایش فضا، ۲۴ (۱)، ۱۸۲-۱۵۱
  11. حسین­زاده، رباب و صفرعلی­زاده، اسماعیل. (1399). سنجش و ارزیابی وضعیت مؤلفه‌های سرزندگی شهری از منظر شهروندان (مطالعه موردی: شهر ارومیه). فصلنامه پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، 11(42)، 153-164.
  12. حسینی، علی؛ رضایی، پژمان و مؤمنی، علی. (1399). تحلیل اثرات اسکان غیررسمی بر پایداری محلات شهری؛ موردمطالعه محله فرودگاه شهر یزد. کاوش‌های جغرافیایی مناطق بیابانی، 8(1)، 81-111.
  13. حسینی، علی؛ عباس نژاد جلوگیر، محسن؛ اخوان انوری، امیررضا و سجادی، سید علی‌اکبر. (1400). تحلیل شاخص‌های پیاده مداری در بخش مرکزی شهرها (موردمطالعه: پیاده راه صف (سپه‌سالار) و خیابان سی تیر شهر تهران). پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، 9(2)، 335-359.
  14. حوراسفند، نرگس. (1399). ارائه راهکارهای ارتقاء سطح سرزندگی در فضاهای شهری محله امامیه مشهد. شباک، 6(4)، 109-118
  15. خراسانی‌زاده، فرنوش؛ صابری، حمید؛ مؤمنی، مهدی و موسوی، میرنجف. (1399). تبیین ساختاری عوامل موثر بر سرزندگی در فضاهای عمومی شهری اصفهان از دیدگاه شهروندان و گردشگران. جغرافیا و برنامه‌ریزی، 24(72)، 151-181.
  16. خطیبی، اعظم. (1397). مطالعه جامعه‌شناختی رابطه حقوق اجتماعی - سیاسی شهروندی با سرزندگی آن‌ها (مطالعه موردی: شهر همدان). مطالعات جامعه‌شناختی شهری، 8(27)، 67-96.
  17. داداش­پور، رضا؛ احمدزاده، حسن و ولی­زاده، رضا. (1401). بررسی عملکرد مدیریت شهری بر پایداری و سرزندگی در مناطق شهری: (مطالعه موردی: شهر ارومیه). فصلنامه جغرافیا (برنامه‌ریزی منطقه‌ای)، 12(3)، 618-637.
  18. دارکش، محمد و استرکی، سارا. (1399). آسیب‌شناسی طرح‌های شهری از منظر حق به شهر (نمونه موردی: طرح شهری نواب - گسترش مترو در محله بریانک). جامعه‌شناسی فرهنگ و هنر، 2(3)، 25-1.
  19. داوودی، انیس؛ آقائی­زاده، اسماعیل و جعفری مهرآبادی، مریم. (1399). تحلیلی بر سرزندگی شبانه شهری در شهر رشت. پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، 8(3)، 531-555.
  20. ذکاوت، سینا؛ رضایی، محمدرضا و پیام، حاتم. (1399). ارتقاء سرزندگی در فضاهای شهری با تأکید بر رویکرد ساماندهی منظر شهری (مطالعه موردی: شهر یاسوج). آمایش محیط، 13(50)، 197-215.
  21. سرور، هوشنگ و اصغری، رؤیا. (1400). تحلیل فضاهای عمومی شهرها از منظر رهیافت سرزندگی نمونه: پارک ساحلی آتای میاندوآب. برنامه‌ریزی فضایی، 11(4)، 58-39.
  22. شمس‌الدینی، علی و نصیبی، ساسان. (1398). نقش و جایگاه چیدمان مبلمان شهری در شادابی و سرزندگی فضاهای شهری (مطالعه موردی: مناطق 11 گانه شهرداری شیراز). فصلنامه پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، 10(37)، 83-96.
  23. طهماسبی، فرخ؛ نظم فر، حسین؛ قنبری، ابوالفضل؛ رضایی‌نیا، حسن. (1399). ارزیابی و تحلیل ترجیحات معیارهای سرزندگی شهری در خیابان ولیعصر تهران. فصلنامه شهر پایدار، 3(1)، 1-18.
  24. غضنفرپور، حسین؛ صداقت کیش، مرضیه؛ سلیمانی دامنه، مجتبی و افضلی ننیز، مرضیه. (1398). سنجش سرزندگی و حیات شبانه میدان نقش‌جهان اصفهان با تأکید بر امنیت پایدار شهری. فصلنامه شهر پایدار، 2(2)، 87-106.
  25. غلامی، یونس و دهقان جزی، ابوالفضل. (1399). نقش پیاده مداری بر افزایش سرزندگی فضاهای شهری مطالعه موردی شهر گزبُرخوار. فصلنامه پژوهش‌های بوم‌شناسی شهری، 11(21)، 151-164.
  26. فارسی، طیبه؛ ناسخیان، شهریار؛ شاهیوندی، احمد. (1398). ارزیابی پس از بهره‌برداری یک پاتوق شهری جهت بررسی اثرات آن بر ارتقای سرزندگی (نمونه موردی: پاتوق شهری در معبر تاریخی - طبیعی شهر اصفهان). آمایش محیط، 12(47)، 145-162.
  27. فرری، پائولو. (1968). آموزش ستم دیدگان. تهران: انتشارات خوارزمی.
  28. فیضی، سعیده و بصیری، مصطفی. (1399). بررسی اهمیت نورپردازی در ارتقاء سرزندگی شبانه فضاهای شهری (نمونه موردی: محله سنتی مقصودیه تبریز). تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی،20(58)، 17-34.
  29. قربان­پور، مریم؛ زالی، نادر؛ یوردخانی، مختار و آزاده، سیدرضا. (1397). ارزیابی مؤلفه‌های مؤثر بر تقویت سرزندگی در مسیرهای پیاده شهری (مطالعه موردی: پیاده راه علم الهدی شهر رشت). مطالعات برنامه‌ریزی سکونتگاه‌های انسانی، 13(1)، 105-123.
  30. لطیفی، غلامرضا؛ جمعه پور، محمود و گریوانی، سلیمه. (1393). مقایسه تطبیقی سرزندگی شهری در محلات مجیدیه جنوبی و سعادت‌آباد تهران. مدیریت شهری، 13(34)، 27-40.
  31. محسنی فرد ناغانی، معصومه؛ مثنوی، محمدرضا و زبردست، لعبت. (1398). احیای اکولوژیکی بافت‌های فرسوده شهری از طریق شبکه‌های فضای سبز و باز به‌منظور ارتقای سرزندگی شهری بر اساس تئوری گراف و مدل کشش (مطالعه موردی: منطقه 9 تهران). محیط‌شناسی، 45(3)، 525-544.
  32. محمدی ده­چشمه، پژمان. (1398). تحلیلی بر نقش پیاده راه‌ها در سرزندگی شهری (مطالعه موردی: خیابان فردوسی شهر اصفهان). جغرافیا و توسعه فضای شهری، 6(1)، 19-38.
  33. مقصود، مهرنوش و ذاکر حقیقی، کیانوش. (1398). سنجش میزان سرزندگی در چهارراه ولی‌عصر شهر تهران بر مبنای تحلیل الگوهای فعالیتی موجود در آن. باغ نظر، 16(71)، 5-18.
  34. مولوی، مهرناز؛ حمیدی، آرمان؛ فریدی فشتمی، عالیه و آریاپسند، زهرا. (1400). بررسی نقش پیاده‌راه‌های شهری در ارتقای شاخص‌های سرزندگی شهری و تعاملات اجتماعی (مطالعه موردی: پیاده راه مرکز رشت). پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، 9(3)، 881-908.
  35. میکائیلی هاچه سو، گلناز و آذر، علی. (1396). بررسی و ارزیابی تطبیقی سرزندگی شهری در محله‌های اختصاصی و محلات سنتی با رویکرد توسعه پایدار در جغرافیا: مطالعه موردی کلان‌شهر تبریز. فصلنامه جغرافیا و برنامه‌ریزی منطقه‌ای، 7(4)، 269-284.
  36. نهاوندی، الهام. (1399). بازخوانی فرهنگی مفهوم سرزندگی در شهرهای ایرانی. هنر و تمدن شرق، 8(28)، 41-52.
  37. نیک­پور، عامر و یاراحمدی، منصوره. (1399). بازشناسی مؤلفه‌های شکل‌دهنده سرزندگی خیابان به‌مثابه ارتقاء کیفیت زندگی اجتماعی در فضاهای شهری کوچک مطالعه موردی: خیابان شهید چمران شیراز. فصلنامه شهر پایدار، 3(1)، 41-54.
  38. هدایت نژادکاشی، سید مصطفی، هادیانی، زهره، حاجی­نژاد، علی، عسگری، علی. (1398). تحلیل دسترسی و نظام پراکنش فضایی کاربری‌ها در راستای عدالت توزیعی جهت سرزندگی فضاهای شهری (موردمطالعه: ناحیه 3 منطقه 16 شهر تهران). اقتصاد و مدیریت شهری، 7(4 (پیاپی 28))، 75-97.
  39. هدایت­نژاد کاشی، سید مصطفی؛ هادیانی، زهره و حاجی­نژاد، علی و عسگری، علی. (1398). سرزندگی شهری مفهومی میان‌رشته‌ای (واکاوی اصول، ابعاد و شاخص‌ها). مطالعات ساختار و کارکرد شهری، 6(20)، 75-103.
  40. یغفوری، حسین و کاشفی دوست، دیمن. (1397). ارزیابی و سنجش مؤلفه‌های برآمده از حق به شهر (نمونه موردی: شهر پیرانشهر). پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، 9(35)، 57-68.
  41. ‌ Gómez-Varo, I., Delclòs-Alió, X., & Miralles-Guasch, C. (2022). Jane Jacobs reloaded: A contemporary operationalization of urban vitality in a district in Barcelona. Cities, 123, 103565.
  42. ‌ Kębłowski, W., Van Criekingen, M., & Bassens, D. (2019). Moving past the sustainable perspectives on transport: An attempt to mobilise critical urban transport studies with the right to the city. Transport Policy, 81, 24–34.
  43. ‌ Liang, Y., D’Uva, D., Scandiffio, A., & Rolando, A. (2022). The more walkable, the more livable? -- can urban attractiveness improve urban vitality?. Transportation Research Procedia, 60, 322–329.
  44. ‌ Mouratidis, K., & Poortinga, W. (2020). Built environment, urban vitality and social cohesion: Do vibrant neighborhoods foster strong communities?, Landscape and Urban Planning, 204, 103951.
  45. ‌ Mu, B., Liu, C., Mu, T., Xu, X., Tian, G., Zhang, Y., & Kim, G. (2021). Spatiotemporal fluctuations in urban park spatial vitality determined by on-site observation and behavior mapping: A case study of three parks in Zhengzhou City, China. Urban Forestry & Urban Greening, 64, 127246.
  46. ‌ Paköz, M. Z., & Işık, M. (2022). Rethinking urban density, vitality and healthy environment in the post-pandemic city: The case of Istanbul. Cities, 124, 103598.
  47. ‌ Wu, J., Lu, Y., Gao, H., & Wang, M. (2022). Cultivating historical heritage area vitality using urban morphology approach based on big data and machine learning. Computers, Environment and Urban Systems, 91, 101716.
  48. ‌ Yue, W., Chen, Y., Thy, P. T. M., Fan, P., Liu, Y., & Zhang, W. (2021). Identifying urban vitality in metropolitan areas of developing countries from a comparative perspective: Ho Chi Minh City versus Shanghai. Sustainable Cities and Society, 65, 102609.
  49. Ahmadi, H., & MehrJou, M. (2020). exploring the relationship between place Attachment and Behavioral Loyalty with Vitality and Security in Urban Spaces (Case Study: Shahrdari Square, Rasht City). Journal of Sustainable Architecture and Urban Design, 7(2), 69-83. [In Persian].
  50. Akgün A. (2014). Upon the Relationship Between Social Practice with Segregation Based Spatial Practice. Journal of İdeal Kent, 12, 28-39.
  51. Akhavan, A., Salehi, E., & Toghyani, S. (2018). Evaluating the Effect of Environmental-Physical Factors on the Livability and Quality of Urban Streets (Case Study: Nader and Enghelab Streets in Sari City). Geography and Environmental Sustainability, 8(2), 15-29. [In Persian].
  52. Asadi, A., mododi, M., & Hossein Abadi, S. (2020). The relation between urban vitality and sense of place attachment; The case study on Qaen city. Research and Urban Planning, 11(40), 17-30. [In Persian].
  53. Chen, W., Wu, A. N., & Biljecki, F. (2021). Classification of urban morphology with deep learning: Application on urban vitality. Computers, Environment and Urban Systems, 90, 101706.
  54. Dadashpour, R., Ahmadzadeh, H., & Valizadeh, R. (2022). Survey of Urban Management Performance on Sustainability and Vitality in Urban Areas: (Case Study: Urmia City). Geography (Regional Planning), 12(3), 618-637. [In Persian].
  55. Darkesh, M., Esterki, S. (2020). Pathology of urban plans from the perspective of the right to the city (Case Study: Navab Urban Plan - Metro Expansion in Bryank Neighborhood). Sociology of Culture and Art, 2(3), 25-1. [In Persian].
  56. Davoodi, A., Aghaeizadeh, E., & Jafari Mehrabadi, M. (2020). An analysis on the urban nightlife vitality in the city of Rasht. Geographical Urban Planning Research (GUPR), 8(3), 531-555. [In Persian].
  57. Dempsey, N., Bramley, G., Power, S., & Brown, C. (2011). The social dimension of sustainable development: Defining urban social sustainability. Sustainable Development, 19(5), 289–300.
  58. Dong, Y. H., Peng, F. L., & Guo, T. F. (2021). Quantitative assessment method on urban vitality of metro-led underground space based on multi-source data: A case study of Shanghai Inner Ring area. Tunnelling and Underground Space Technology, 116, 104108.
  59. Eshtiaghi, M., sharepor, M., & fazeli, M. (2021). Examining the Requirements of the Right to the City in the Policy-Making Process and Development Planning of the Cities: A Case Study of Tehran Transportation Development. Socio-Cultural Strategy, 10(2), 223-257. [In Persian].
  60. Faizi, S., & Basiri, M. (2019). Investigating the importance of lighting in improving the night life of urban spaces (case example: traditional neighborhood of Maqsoodiyeh, Tabriz). Applied Research of Geographical Sciences (Geographical Sciences), 20(58), 17-34. [In Persian].
  61. Farsi, T., Nasekhian, S., & Shahivandi, A. (2020). Post Utilization Evaluation of Urban Hangouts to Analyze Its Effects on Vivacity Development (A Case Study of Urban Hangout in Natural Historic Pathway of Isfahan). ENVIRONMENTAL BASED TERRITORIAL PLANNING, 12(47), 145-162. [In Persian].
  62. Ferri, P. (1968). Education of the oppressed. Kharazmi Publishing House, Tehran. (In Persian).
  63. Ghazanfarpor, H., Sedaghat kish, M., Solymani, M., & Afzali, M. (2019). Measurement of vitality and nightlife of Naghsh-e Jahan Square of Isfahan with emphasis on Urban Sustainable Security. Journal of Sustainable city, 2(2), 87-106. [In Persian].
  64. Gholami, Y., & Dehghan Jezi, Ab. (2019). The role of pedestrianization on increasing the vitality of urban spaces, a case study of Guzborkhar city. Scientific-Research Quarterly of Urban Ecology Research, 11(21), 151-164. [In Persian].
  65. Ghorbanpour, M., Zali, N., yourdkhani, M., & Azadeh, S. (2018). Evaluation of Effective Factors on Strengthening Vitality of Urban Walkways (Case Study: Alam-Al-Hoda Walkway in Rasht). Journal of Studies of Human Settlements Planning, 13(1), 105-123. [In Persian].
  66. Habibian, B., & Hataminejad, H. (2019). Clarifying the effectiveness of urban neighborhood vitality from the dimensions of spatial attachment. Case study: Ahvaz city. Planning and preparation of space, 24 (1): 151-182. [In Persian].
  67. Habibnezhad, S., & Khosravi, A. (2022). The Right to the City and the Possibility of its Recognition in the Iranian legal system. Public Law Studies Quarterly, 52(1), 163-183. [In Persian].
  68. Hedayat Nejad Kashi, M., Hadiani, Z., Haji Nejad, A., & Asgari, A. (2018). Analysis of access and spatial distribution system of uses in line with distributive justice for the vitality of urban spaces (case study: District 3, District 16, Tehran). Economics and Urban Management, 7(4 (28 consecutive)), 75-97. [In Persian].
  69. Hedayatnejad Kashi, M., Hadiani, Z., Hajinejad, A., & Asgari, A. (2018). Interdisciplinary conceptual urban vitality (study of principles, dimensions and indicators). Urban Structure and Function Studies, 6(20), 75-103. [In Persian].
  70. Horasfand, N. (2019). Providing solutions to improve the level of vitality in the urban spaces of Emamieh neighborhood of Mashhad. Research in arts and human science, 6(4), 109-118. [In Persian].
  71. Hoseinzadeh, R., & Safaralizadeh, E. (2020). Measuring and evaluating the status of urban vitality components from the perspective of citizens (Case Study: Urmia City). Research and Urban Planning, 11(42), 153-164. [In Persian].
  72. Hosseini, A., Abbasnejad Jelogir, M., Akhavan Anvari, A., & Sajjadi, S. (2021). Analysis of pedestrian in the central district of cities: The study of the Saf (Sepahsalar) pedestrian and Si-Tir Street in Tehran. Geographical Urban Planning Research, 9(2), 335-359. [In Persian].
  73. Hosseini, A., Rezaei, P., & Momeni, A. (2020). Analysis of the effects of informal settlement on the sustainability of urban neighborhoods: The case study of Airport neighborhood in Yazd. The Journal of Geographical Research on Desert Areas, 8(1), 81-111. [In Persian].
  74. Jahangir, S., Sarmi, H., & Khalilabad, H. (2018). Feasibility of improving pedestrian circulation with vitality approach in urban spaces; Case study: design of Imam Khomeini Street (R.A.) in Sanandaj. Iranian Islamic City Studies, 9(35), 47-64. [In Persian].
  75. Jahangiri, J., & Mohammadi, N. (2018). Sociological Explanation of the Relationship between Political Hope and Social Indifference (Case Study: Shiraz University Students). Quarterly of Social Studies and Research in Iran, 7(1), 127-150. [In Persian].
  76. Khatibi, A. (2017). Sociological study of the relationship between socio-political rights of citizens and their vitality (case study: Hamadan city). Urban Sociological Studies, 8(27), 67-96. [In Persian].
  77. Khorasani Zadeh, F., Saberi, H., Momeni, M., & Mousavi, M. (2020). Structural explanation of factors affecting vitality in urban public spaces of Isfahan from the view point of citizens and tourists. Geography and Planning, 24(72), 151-181. [In Persian].
  78. Latifi, G., Jumapour, M., & Grivani, S. (2013). Comparative comparison of urban vitality in South Majidieh and Saadat Abad neighborhoods of Tehran. Urban Management, 13(34), 27-40. [In Persian].
  79. Liu, Z., & Long, A. (2019). Urban Vitality Area Identification and Pattern Analysis from the Perspective of Time and Space Fusion. Sustainability, 11(15), 4032.
  80. Lynch, K. (1987).Good City Form. 5th ed. MIT: London.
  81. Maghsoud, M., & Zakerhaghighi, K. (2019). Urban Vitality Evaluation in Vali Asr Crossroad on the Basis of Activity Patterns. The Monthly Scientific Journal of Bagh-e Nazar, 16(71), 5-18. [In Persian].
  82. Massingue, S. A., & Oviedo, D. (2021). Walkability and the Right to the city: A snapshot critique of pedestrian space in Maputo, Mozambique. Research in Transportation Economics, 86, 101049.
  83. Mikaeili Hache sou, G., & Azar, A. (2017). Comparative evaluation of urban vitality in Gated residential complexes and traditional neighborhoods: Case Study Charandab neighborhood and Aseman exclusive residential complex. Geography (Regional Planning), 7(4), 269-284. [In Persian].
  84. Mohamadi, P. (2019). The role of Walkways in the Vitality of Humans (Case Study: Ferdowsi Street in Isfahan City). Geography and Urban Space Development, 6(1), 19-38. [In Persian].
  85. Mohseni fard Naghani, M., Masnavi, M., & Zebardast, L. (2019). Ecological Reclamation of Distressed Urban Fabric through Open and Green Space Networks to Enhance the Urban Vitality Based on Graph Theory and Gravity Models (Case of District 9, Tehran). Journal of Environmental Studies, 45(3), 525-544. [In Persian].
  86. Molavi, M., Hamidi, A., Faridi Foshtomi, A., & Ariapasand, Z. (2021). Evaluation of the Role of Urban Pedestrian Streets in Improving the Urban Vitality and Social Interactions (Case Study: Pedestrian Street of Rasht). Geographical Urban Planning Research (GUPR), 9(3), 881-908. [In Persian].
  87. Mushkani, R. A., & Ono, H. (2021). The role of land use and vitality in fostering gender equality in urban public parks: The case of Kabul city, Afghanistan. Habitat International, 118, 102462.
  88. Nahavandi, E. (2020). Cultural readout of the concept of vitality in Iranian cities. Journal of Art and Civilization of the Orient, 8(28), 41-52. [In Persian].
  89. Nikpour, A., Yarahmadi, M. (2020). Recognizing the components of street vitality as promoting the quality of social life in small urban spaces Case study: Chamran Street, Shiraz. Journal of Sustainable city, 3(1), 41-54. [In Persian].
  90. Oskouee Aras, A., & Hakimi, H. (2021). Measuring Indicators of Urban Vitality in Informal Settlements (Case study: Seilab Qoshkhane Tabriz). Geographical Urban Planning Research, 9(1), 143-163. [In Persian].
  91. Östberg, J., Sandberg, K., & Wiström, B. (2021). Rating of parameters used to assess tree vitality by urban foresters and ecologists in Sweden, using the Delphi method. Urban Forestry & Urban Greening, 62, 127134.
  92. Piran, P. (2015). Foreword; Introductin the right to the city. HAFTSHAHR, 4(49,50), 8-51. [In Persian].
  93. ‌Rapoport A. Human Aspects of Urban Form. (1977). 1th ed. Pergamon Press: Oxford.
  94. Sá, T. H. de, Edwards, P., Pereira, R. H. M., & Monteiro, C. A. (2019). Right to the city and human mobility transition: The case of São Paulo. Cities, 87, 60–67.
  95. Sarvar, H., & Asghary, R. (2021). Analysis of the Public Spaces of Cities via a vitality approach: A Case Study of Ata Coastal Park of Miandoab. Spatial Planning, 11(4), 58-39. [In Persian].
  96. Sena Işiklar. (2017). Vitality of The Cities. International Journal of Architectural Engineering Technology, 4,
  97. Shamsoddini, A., & Nasibi, S. (2019). The study of urban furniture layout on the urban area's vitality (case study: the whole area of Shiraz). Research and Urban Planning, 10(37), 83-96. [In Persian].
  98. Tahmasebi, F., Nazmfar, H., Ghanbari, A., & Rezaeinia, H. (2020). Evaluation and Analysis of Urban Vitality Criteria Preferences Case Study: Valiasr St., Tehran. Journal of Sustainable city, 3(1), 1-18. [In Persian].
  99. Yaghfouri, H., & Kashfi Dost, D. (2017). Evaluation and measurement of the components arising from the right to the city (case example: Piranshahr city). Research and urban planning, 9(35), 57-68. [In Persian].
  100. Yu, L., & Cai, Y. (2021). Do rising housing prices restrict urban innovation vitality? Evidence from 288 cities in China. Economic Analysis and Policy, 72, 276–288.
  101. Yue, W., Chen, Y., Zhang, Q., & Liu, Y. (2019). Spatial Explicit Assessment of Urban Vitality Using Multi-Source Data: A Case of Shanghai, China. Sustainability, 11(3), 638.
  102. Zekavat, S., rezaei, M., Payam, H. (2020). Improving the Vitality in Urban Spaces with an Emphasis on Organizing Urban Landscape Approach (A Case Study of Yasuj). Environmental-based Territorial Planning, 13(50), 197-215. [In Persian].