سنجش ظرفیت اجتماعی در پذیرش اصول رشد هوشمند در نواحی شهری (مطالعۀ موردی: کاشان)

نوع مقاله : پژوهشی - کاربردی

نویسندگان

1 استاد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه پیام‌نور تهران

2 استاد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه کاشان

3 دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه شهیدبهشتی

چکیده

به‌دنبال ظاهرشدن پیامدهای ناگوار رشد پراکندة شهری، سیاست‌های رشد هوشمند به‌‌منزلة راهکارهایی سازگار با توسعة پایدار در سطح جهان شناخته شده است. در حال حاضر، این سیاست‌های چکیده‌ای است که همة نظریه‌های گذشته را دربرمی‌گیرد و برای منطقی‌کردن گسترش شهرها به آن توجه می‌شود. افزون بر این، ظرفیت‌سازی و سنجش ظرفیت مردم در رسیدن به توسعة پایدار الزامی است. با توجه به اصل تشویق همکاری‌های جامعه و سهامداران، پیشنهاد نظرسنجی برای افزایش مشارکت شهروندان در حل مسائل شهری مطرح می‌شود. هدف از این پژوهش، بررسی ظرفیت اجتماعی ده ناحیة شهر کاشان در پذیرش اصول ده‌گانة رشد هوشمند است. در این پژوهش اصول رشد هوشمند یک‌بار ترکیب شده و پس از مقایسة مقبولیت آن در قالب یک سیاست در ده ناحیه، تفاوت‌های نواحی در پذیرش اصول آزموده شده است. پس از این، بررسی جزئی‌تر مقبولیت هر اصل در هر ناحیه در قالب ظرفیت‌سنجی اجتماعی صورت گرفته است. پژوهش حاضر کاربردی است که برای دستیابی به اطلاعات مورد نیاز آن از مطالعات میدانی و کتابخانه‌ای استفاده شده است. داده‌ها به‌کمک پرسشنامه در مقیاس پنج‌طیفی لیکرت، با استفاده از نرم‌افزار SPSS تجزیه و تحلیل شده و نقشه‌ها با استفاده از نرم‌افزار سامانة اطلاعات جغرافیایی تهیه شده است. جامعة آماری، 66.731 خانوار ساکن در شهر کاشان است که با استفاده از فرمول کوکران تعداد کل نمونه 320 به‌دست آمده است. براساس نتایج، ناحیة بازار بیشترین و ناحیة خزاق کمترین ظرفیت اجتماعی را در پذیرش رشد هوشمند دارند. در بررسی هر اصل در ناحیه‌های شهر کاشان مشخص شد ظرفیت اجتماعی در پذیرش چهار اصل توسعة انتخاب‌ها و فرصت‌های مسکن، حفاظت از فضاهای باز و نواحی زیست‌محیطی، استفاده از تکنیک‌های طراحی نوآورانه و تشویق همکاری‌های جامعه و سهامداران تفاوت معناداری ندارد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Evaluation of Social Capacity in Accepting Smart Urban Growth Principles (Case Study: Kashan)

نویسندگان [English]

  • Esmaeil Aliakbari 1
  • Mohsen Shaterian 2
  • Fatemeh Sheikhzadeh 3
1 Professor of Geography and Urban Planning, Payame Noor University, Tehran, Iran
2 Professor of Geography and Urban Planning, Kashan University, Kashan, Iran
3 PhD Candidate in Geography and Urban Planning, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
چکیده [English]

Introduction
Cities like living creatures have normal growth and a city’s normal growth can be considered as a growth proportionate to its population.  The city’s growth is a negative factor when it voids its normal trend because it can threaten its stability.  After the Second World War, in the developed countries and after the Islamic revolution in Iran, the physical development of cities has exceeded even the population growth rate and resulted in unplanned and unstrained growth that caused a phenomenon in the urban planning called urban sprawl which is contrary to the urban stability. After the negative consequences of urban sprawl became known, many theories and patterns were propounded. Currently, smart urban growth strategies are considered as an abstract, encompassing all the past theories to rationalize the urban  development. Smart growth seeks to rely on mixed uses with multiple transportations (public transport, cycling, walking, etc.) to reduce reliance on cars in urban trips to direct the cities towards a compact and vertical form. What is important at this time is to achieve a model of urban development that is more adapted to the principles of sustainability. Following the appearance of unpleasant consequences of sprawl, smart growth policies have global solutions compatible with sustainable development. In addition, making capacity and assessing people's capacity is required to achieve sustainable development. Capacity building has been focus of the sustainability agenda in the Brundtland Report. Capacity-building efforts at all levels of society have been supported as a vital and indispensable strategy for future sustainable development. Chapter 37 of Agenda 21 is specifically dedicated to the issue of capacity building for sustainable development. As part of the chapter, it explained that the ability of a country to pursue the path of sustainable development is determined to a large extent by the capacity of people and institutions as well as geographical and ecological conditions of the country. To encourage the cooperation of the community and stakeholders suggests conduction of surveys to increase citizen involvement in solving urban problems.
Methodology
The aim of this study is to investigate the social capacity of 10 areas of Kashan in accepting the ten principles of smart growth. The Principles of smart growth are compound and its acceptability has compared in the form of policy in 10 areas and then regional differences have been surveyed in accepting the principles. This is an applied study. To achieve the required data, we have used library studies. The questionnaire data in Likert scale have analyzed the parameters using SPSS software. The spatial analyses as maps have been made using Geographic Information System (GIS) software (ArcGIS10.7). The statistical population is households living in Kashan city (66731 households). The total number of samples is 320 and the number is determined by the Cochran formula.  The samples are selected by a systematic random sampling method. 
Results and discussion
Kashan can be categorized into four textures including old, middle, new and rural-urban. Urban sprawl has created many problems in this city in recent years. Most of the problems are including inappropriate distribution of green space, a lack of applications for sport, culture, and leisure in the city center, lack of identity sense in the new context and undesirable appearance and ancient ruins.
In this study, the principles of smart growth were studied as the solution for the problems with combining the principles by analysis variance (ANOVA) tests. The results indicated that, in terms of all participants in the survey, smart growth principles are suitable for the growth and development of Kashan. In the total scale of Kashan city, there is the appropriate social capacity to enforce the principles of smart growth. In more detailed studies, the results of the ANOVA test for each principle show that social feature of citizen and the physical condition of each area has created different capacity in the adoption of the following principles. The mix use offers a variety of transportation options, making neighborhoods accessible by walking, strengthening communities by filling out development and redevelopment, generation of options for intelligent development and encouraging attractive communities with a strong sense of place. However, there is no significant difference among the ten areas of the city in accepting the increasing choices and housing opportunities, protection of open space, farmland and critical environmental areas, using innovative design techniques, and encouraging cooperation among community and shareholders.
Acceptance of smart growth principles based on rank for Kashan was carried out by using the Friedman test; thus, the priorities are obtained as following:

Encouraging attractive communities with a strong sense of place
Generating a variety of transportation options
Making neighborhoods accessible by walking
Mix use
Protection of open space, farms, and critical environmental areas
Development of housing choices and opportunities
Encouraging community and stakeholder collaboration
Strengthening communities through full development and redevelopment
creating incentives for smart development in order to make it predictable, fair and affordable cost to build.
Using innovative design techniques and intensive

Conclusion
The results indicate, in general, that although there is no significant difference in the principles of smart growth in the areas of the city, examining each principle in the area of Kashan show that social capacity in areas are different in the six principles of smart growth. It can be concluded that there is a high social capacity to implement smart growth strategies, although strategies implementation should not be the same for all areas. Its implementation must be conducted according to the requirements of each area. The higher mean values of the principles in an area show the needs of the area for consideration in a particular field. Since this questionnaire is designed to measure social capacity in order to implement the smart growth principles in Kashan city, grade average principles show implementation priorities for any principles. In other words, the implementation of smart growth principles in order of priority causes more welcomed and cooperation of people. Therefore, it will bring a greater success rate in this city. The respondents believe that the highest average rating is attractive communities with a strong sense of place and the lowest rank related to use of innovative design techniques and compacting.

کلیدواژه‌ها [English]

  • social capacity
  • smart growth
  • urban areas
  • questionnaires
  • Kashan

مراجع

ابراهیمی، مازیار و مریم معرف، 1397، «توسعة پایدار شهری بر مبنای رشد هوشمند شهری به تحلیل مؤلفه‌ها، ویژگی‌ها و مزایای شهر هوشمند»، مجلة شباک، شمارة ۳۵، صص ۳۹-۴۸.
آقاعلیخانی، زینب و ناصر برک‌پور، 1392، «مقایسة ظرفیت‌های اجتماعی و نهادی توسعة پایدار در شهرهای کرج و قزوین»، فصلنامة علمی-پژوهشی مطالعات شهری، شمارة 4، صص 1-14.
آنامرادنژاد، رحیم‌بردی و همکاران، 1397، «تحلیل کالبدی-فضایی نواحی شهری بر اساس شاخص‌های رشد هوشمند شهر بابل»، نشریة پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، سال نهم، شمارة 34، صص ۱۹-۳۰.
بخشی، امیر و همکاران، ۱۳۹۵، «تحلیل فضایی شاخص رشد هوشمند شهری در شهرهای ساحلی (مطالعة موردی: بابلسر)»، مجلة مدیریت شهری، شمارة ۴۳، صص ۱۲۹-۱۴۸.
بیات، مصطفی و همکاران، ۱۳۹۵، «از پراکنده‌رویی تا رشد هوشمند: تحلیلی بر الگوی گسترش فضایی سکونتگاه‌های روستایی (مطالعة موردی: روستاهای آخوند محله و سلیمان‌آباد، ناحیة تنکابن)»، مجلة پژوهش و برنامه‌ریزی روستایی، سال پنجم، شمارة ۱، صص ۴۹-۶۵.
پوراحمد، احمد و همکاران، 1391، بررسی مناطق مستعد توسعة شهری با استفاده از روش ارزیابی چندمعیاره (MCE) در محیط GIS، چهارمین همایش علمی سراسری دانشجویی جغرافیا، دانشگاه تهران.
حاجی‌شریفی، آرزو و کیوان کیانفر، 1391، بررسی میزان سازگاری محله‌های هفت‌حوض و مداین با اصول رشد هوشمند، چهارمین همایش علمی سراسری دانشجویی جغرافیا، تهران.
حیدری، اکبر، 1391، «تحلیل فضایی-کالبدی توسعة آتی شهر سقز با تأکید بر شاخص‌های رشد هوشمند شهری با استفاده از مدل آنتروپی شانون»، مجلة جغرافیا و توسعة شهری، شمارة 2، صص 68-94.
رحیمی، محمد و همکاران، ۱۳۹۶، «ارزیابی شاخص‌های رشد هوشمند شهری با استفاده از مدل تحلیل عاملی (مطالعة موردی: منطقة 1 شهر شیراز)»، جغرافیا (فصلنامة علمی- پژوهشی و بین‌المللی انجمن جغرافیای ایران)، سال پانزدهم، شمارة ۵۵، صص ۲۵۳-۲۶۶.
 رسولی، حسن و همکاران، ۱۳۹۶، «بررسی توسعة میان‌افزا در فضاهای موقوفه شهری در توسعة فیزیکی شهری (نمونة موردی: شهر ساری)»، تحقیقات جدید در علوم انسانی، شمارة ۲۲، صص ۷۷-۱۱۰.
 رهنما، محمدرحیم و غلامرضا عباس‌زاده، 1387، اصول مبانی و مدل‌های سنجش فرم کالبدی شهر، چاپ اول، انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد، مشهد.
 زیاری، کرامت‌الله و همکاران، ۱۳۹۵، «ظرفیت‌سنجی کالبدی بافت مرکزی شهرها به‌منظور توسعة میان‌افزا (مطالعة موردی: شهر میناب)»، نشریة مطالعات نواحی شهری دانشگاه شهید باهنر کرمان، سال سوم، شمارة ۳، صص ۶۳-۷۸.
 سیف‌الدینی، فرانک و همکاران، 1392، «بررسی بسترها و موانع رشد شهر هوشمند در شهرهای میانی (مطالعة موردی: خرم‌آباد)»، فصلنامة آمایش سرزمین، پردیس فارابی دانشگاه تهران، دورة پنجم، شمارة 2، صص 241-260.
 شاطریان، محسن، 1388، تحولات جمعیتی شهرستان کاشان در نیم سدة اخیر، چاپ اول، نشر دعوت، تهران.
 شورمیج، رمضان‌علی و فرناز حسینیان، 1391، به‌کارگیری رویکرد رشد هوشمند در رویارویی با پدیدة پراکنده‌رویی شهری؛ نمونة موردی: شهر قزوین، همایش ملی صدسال معماری و شهرسازی ایران معاصر، سازمان نظام‌مهندسی ساختمان استان البرز، کرج.
 ضرابی، اصغر و همکاران، 1390، «تحلیل فضایی شاخص‌های رشد هوشمند شهری (مطالعة موردی: مناطق شهر اصفهان)»، مجلة پژوهش‌های جغرافیای انسانی، شمارة 77، صص 1-17.
 عباس‌زادگان، مصطفی و مهدی سالک احمدی، 1389، فضاهای زیرسطحی فرصتی برای دستیابی به الگوی کارآمد توسعة پایدار شهری، نخستین همایش توسعة شهری پایدار، قطب علمی توسعة شهری پایدار، تهران.
 عبداللهی، علی‌اصغر و زهرا خدامان، ۱۳۹۵، «بررسی و ارزیابی فضایی کالبدی شاخص‌های رشد هوشمند با استفاده از مدل Waspas (مطالعة موردی: مناطق شهر یزد)»، نشریة مطالعات نواحی شهری دانشگاه شهید باهنر، سال سوم، شمارة ۳، صص ۷۹-۹۹.
 عبداللهی، علی‌اصغر و مژگان فتاحی، ۱۳۹۶، «سنجش شاخص‌های رشد هوشمند شهری با استفاده از تکنیک ELEKTRE (مطالعه موردی: مناطق شهر کرمان)»، مجلة برنامه‌ریزی و آمایش فضا، دورة بیست و یکم، شمارة ۲، صص ۱۴۱-۱۷۱.
 عظیمی، نورالدین و همکاران، ۱۳۹۵، «تحلیل الگوهای توسعه فیزیکی شهرهای ایران با توجه به متغیرهای جمعیتی، طبیعی و کالبدی»، پژوهش‌های جغرافیای انسانی، دورة چهل و هشتم، شمارة ۳، صص ۴۶۱-۴۷۳.
 علی‌اکبری، اسماعیل و همکاران، 1393، سنجش گسترش شهر کاشان و پیامدهای کالبدی- فضایی آن، اولین کنفرانس ملی توسعة پایدار در علوم جغرافیا و برنامه‌ریزی، معماری و شهرسازی، تهران.
 علی‌اکبری، اسماعیل و همکاران، 1394، بررسی میزان فضاهای رهاشدة شهری و توسعة آن‌ها با استفاده از اصول رشد هوشمند (مطالعة موردی: شهر کاشان)، اولین همایش ملی علوم زمین و توسعة شهری، تبریز.
 فردوسی، سجاد و پری شکری فیروزجا، 1394،«تحلیل فضایی-کالبدی نواحی شهری بر اساس شاخص‌های رشد هوشمند»، نشریة پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، سال ششم، شمارة ۲۲، صص ۱۵-۳۲.
 فیروزنیا، قدیر و همکاران، ۱۳۹۰، «تحلیل تأثیر فاصله در میزان ادغام روستاهای الحاقی به شهر (مطالعة موردی: روستاهای الحاقی به شهر کاشان)»، نشریة پژوهش‌های روستایی، سال دوم، شمارة ۴، صص ۱۲۳-۱۵۱.
 قلی‌زاده فرد، اعظم و قاسم فتحی، 1391، راهبرد رشد هوشمند در حفظ محیط‌زیست، دومین کنفرانس برنامه‌ریزی و مدیریت محیط‌زیست، تهران.
کیانفر، کیوان و همکاران، 1391، رشد هوشمند اصول و راهکارهای اجرایی، دومین کنفرانس برنامه‌ریزی و مدیریت محیط‌زیست، تهران.
کیانی، اکبر و احمد رئیسی، ۱۳۹۶، «بررسی توسعة فیزیکی-کالبدی شهر فنوج براساس راهبرد رشد هوشمند»، نشریة علمی-پژوهشی جغرافیا و برنامه‌ریزی، سال بیست‌و‌یکم، شمارة ۵۹، صص ۲۶۳-۲۸۰.
 مافی، عزت‌الله و شهرزاد قلی‌زاده، ۱۳۹۴، «رتبه‌بندی مناطق شهری مشهد براساس شاخص تلفیقی رشد هوشمند شهری»، مجلة جغرافیا و توسعة ناحیه‌ای، سال سیزدهم، شمارة ۲، صص ۲۹-۴۴.
 محبوب‌فر، محمدرضا و همکاران، 1390، «توان‌سنجی و برنامه‌ریزی گردشگری شهر کاشان»، مجلة علمی- تخصصی برنامه‌ریزی فضایی، سال اول، شمارة 2، صص 109-132.
 محمدی‌دوست، سلیمان و همکاران، ۱۳۹۵، «امکان‌سنجی به‌کارگیری اصول نوشهرگرایی در بازآفرینی پایدار محلات ناکارآمد و مسئله‌دار شهری با تأکید بر رشد هوشمند (موردپژوهی: بخش مرکزی شهر اهواز)»، فصلنامة برنامه‌ریزی منطقه‌ای، شمارة ۲۴، ص ۲۱۵-۲۳۰.
 مختاری، رضا و همکاران، 1392، «تحلیل الگوهای رشد هوشمند شهری در مناطق چهارده‌گانة اصفهان براساس مدل‌های برنامه‌ریزی منطقه‌ای»، مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه‌ای، سال پنجم، شمارة ۱۹، صص ۶۵-۸۲.
 مرادی، مهدی و همکاران، ۱۳۹۷، «الزامات توسعة شهر از درون (مورد مطالعاتی: شهر بروجرد)»، مجلة معماری و شهرسازی آرمان‌شهر، شمارة ۲۳، صص ۳۱۹-۳۳۲.
 مهندسان مشاور نقش‌جهان پارس، ۱۳۸۷، طرح جامع شهر کاشان
 نظم‌فر، حسین و همکاران، ۱۳۹۷، «تحلیل شاخص‌های رشد هوشمند شهری در مناطق شهر ارومیه»، پژوهش‌های بوم‌شناسی شهری، شمارة ۱۷، صص ۳۵-۴۸.
 ویلیامز، کیتی، برتون، الیزابت و مایک جنکز، 1387، دستیابی به شکل پایدار شهری (روش‌ها و استراتژی‌ها)، ترجمة محمدهادی خلیل‌نژادی، شرکت پردازش و برنامه‌ریزی شهری (وابسته به شهرداری تهران).
 هاشمی لمردی، سید مناف و محمد روشنعلی، ۱۳۹۷، «بررسی و تحلیل رشد هوشمند شهری بر پراکندگی توسعه شهری بهشهر»، مجلة مهندسی جغرافیایی سرزمین، شمارة ۴، صص ۱۲۹-۱۴۱.
Bose, S., 2004, Smart Growth in the State of Ohio: Conflicts and Constraints an Analysis and Evaluation of the Evolution of Smart Growth in the Cleveland and Cincinnati. Master of Community planning, University of Cincinnati, Dr. Chifos. C.
Chen, X., 2008, The Evaluation of the Implementation of Smart Growth in Chinese Official Plans: (A Case Study of Xuzhou City, China), Master of Arts  in Planning, University of Waterloo
Edwards, M. M., and Haines, A., 2007, Evaluating Smart Growth (Implications for Small Communities), Journal of Planning Education and Research, No. 27, PP. 49-64.
Grant J. L., and Tsenkova, S., 2012, New Urbanism and Smart Growth Movment, International Encyclopedia Housing and Home
Ingram, G. K. et al., 2009, Smart Growth Policies: An Evaluation of Programs and Outcomes, Lincoln Institute of Land Policy, Cambridge and Massachusetts
Min, J. et al., 2018, Quantitative Assessment of City’s Smart Growth Level in China Using Fuzzy Comprehensive Evaluation, MATEC Web of Conferences.
Ming, Ch., 2017, Evaluation on Smart Growth of Sustainable Cities, Advances in Social Science, Education and Humanities Research, Vol. 123, 2nd International Conference on Education, Sports, Arts and Management Engineering.
Mohammed, I. et al., 2016, An Approach to Assess the Effectiveness of Smart Growth in Achieving Sustainable Development, Journal of Sustainability, From (www.mdpi.com)
Peng, Y., 2018, Research on How to Measure the Success of Smart Growth of a City, Advances in Intelligent Systems Research, Vol. 147, International Conference on Network, Communication, Computer Engineering.
Sartori, J., et al., 2011, Indicators of Smart Growth in Maryland, The National Center for Smart Growth Research and Education at the University of Maryland.
Abbaszadegan, M., and Salek Ahmadi, M., 2011, Underground Spaces Opportunity to Achieve an Efficient Model of Sustainable Urban Development, The First Conference on Sustainable Urban Development, Center of Excellence for Sustainable Urban Development, Tehran. (In Persian)
Abdollahi, A. A., and Fattahi, M., 2017, Measurement of Urban Growth Indicators by Using ELEKTRE (Case Study: Kerman Regions), Journal of Spatial Planning, No. 2, PP. 141-171. (In Persian)
Abdollahi, A. A., and Khodaman, Z., 2017, Survaying and Evaluating of Physical Space of Smart Growth Indicators by Using WASPAS Model (Case Study: Yazd Regions), Journal of Studying Urban Areas, Shahid Bahonar University, No. 3, PP. 79-99. (In Persian)
Ali Akbari, I. et al., 2015, To Measure the Spatial Expansion of the City of Kashan and Physical Consequences, The First National Conference on Sustainable Development in Science, Geography and Planning, Architecture, Tehran.  (In Persian)
Ali Akbari, I. et al., 2016, Evaluation of Abandoned Urban Spaces and Their Development Using Smart Growth Principles (Case Study in Kashan), The First National Conference on Land and Urban Development Sciences, Tabriz.  (In Persian)
Aghaalikhani, Z., and Brakpour, N., 2014, Compare Social and Institutional Capacity for Sustainable Development in the Cities of Karaj and Qazvin, Journal of Urban Studies, No. 4, PP. 1-14. (In Persian)
Ana Morad Nejad, R. et al., 2018, Physical-Spatial Analysis of Urban AreasBased on Smart Growth Indicators (Babol City), Vol. 9, No. 34, PP. 19-30. (In Persian)
Azimi, N. et al., 2017, Analysis of Physical Development Patterns of Iranian Cities with Regard to Demographic, Natural and Physical Variables, Journal of Human Geography, No. 3, PP. 461-473. (In Persian)
Bayat M. et al., 2016, From Sprawl to Smart Growth: An Analysis of the Spatial Spreading Pattern of Rural Settlements (Case Study: Akhund Mahaleh and Soleyman Abad Villages, Tonekabon Area), Journal of Research and Rural Planning, No. 13, PP. 49-65. (In Persian)
Bakhshi A. et al., 2016, Spatial Analysis of Urban Growth Indicator in Coastal Cities (Case Study: Babolsar), Journal of Urban Management, No. 43, PP. 129-148. (In Persian)
Ebrahimi, M., and Moaref, M., 2018, Sustainable Urban Development Based on Urban Urban Growth to Analyze the Components, Features and Benefits of Smart City, Journal of Shabak, No. 35, PP. 39-48. (In Persian)
Ferdowsi S., and Shokri, P., 2015, Spatial Physical Analysis of Urban Areas Based on Smart Growth Index, Journal of Research and Urban Planning, Vol. 6, No. 22, PP. 15-32. (In Persian)
Firoznia, Gh. et al., 2011, Analysis of the Impact of Distance on the Integration of Extension Villages to the City (Case Study: Extension Villages to Kashan City), Journal of Rural Research, No. 4, PP. 123-151. (In Persian)
Gholizadehfard, A., and Fathi, G., 2013, Smart Growth Strategy Environmental Protection, Environmental Planning and Management Conference, Tehran. (In Persian)
Hajisharifi, A., and Kianfar, K., 2013, Assessment of Compatibility with the Principles of Smart Growth Neighborhoods Haft Hoz and Ctesiphon, The Fourth National Student Conference Geography, Tehran. (In Persian)
Hashemi Lamardi, M., and Rovshanali, M., 2019, Investigating and Analysis of Urban Smart Growth on Urban Urban Sprawl in Behshahr, Journal of Geographical of Engineering of Territory, No. 4, PP. 129-141. (In Persian)
Heidari, A., 2013, Space-Physical Analysis of Future Development of Smart Urban Growth Saqez with an Emphasis on Using the Shannon Entropy, Journal of Geography and Urban Development, No. 2, PP. 68-94. (In Persian)
Kiani, A., and Reisi, A., 2018, Surveying Physical Development Based on Smart Growth in Fanooj City, Journal of Geography and Planning, Vol. 21, No. 59, PP. 263-280. (In Persian)
Kianfar, K. et al., 2013, Smart Growth Principles and Implementation Mechanisms, Planning and Environmental Management Conference, Tehran. (In Persian)
Mafi, E., and Gholizadeh, Sh., 2016, Ranking of Areas of Mashhad Based on Smart Growth Index, Journal of Geography and Regional Planning, Vol. 13, No. 2, PP. 29-44. (In Persian)
Mahboubfar, M. R. et al., 2012, Feasibility and Planning of Tourism in the City of Kashan, Specialized Scientific Journal Spatial Planning, Vol. 1, No. 1, PP. 109-132. (In Persian)
Mohammed, I. et al., 2016, An Approach to Assess the Effectiveness of Smart Growth in Achieving Sustainable Development, Sustainability. (In Persian)
Mohammadi Dost, S. et al., 2017, The Feasibility of Applying the Principles of Newurbanism in the Sustainable Rehabilitation of Inefficient and Problematic Urban Neighborhoods with an Emphasis on Smart Growth (Case Study: Central Part of Ahwaz City), Journal of Regional Planning, No. 24, PP. 215-230. (In Persian)
Mokhtari, R. et al., 2014, Analysis of Urban Growth Patterns in Fourteen Areas of Isfahan Based on Regional Planning Models, Journal of Urban and Regional Studies and Research, Vol. 5, No. 19, PP. 65-82. (In Persian)
Moradi, M. et al., 2018, City Development Requirements From Within (Case Study: Borujerd City), Journal of Architecture and Urban Planning (Armanshahr), No. 23, PP. 319-332. (In Persian)
Nazm Far E. et al., 2018, Analysis of Smart Growth Indicators in Urmia Region, Journal of Urban Ecology Research, No. 17, PP. 35-48. (In Persian)
Pourahmad, A. et al., 2013, A Study Prone Areas of Urban Development Using Multi-Criteria Evaluation (MCE) In GIS, Geography Fourth National Student Conference, Tehran University. (In Persian)
Rahimi, M. et al, 2018, Evaluation of Urban Growth Indicators Using Factor Analysis Model (Case Study: The First Region of Shiraz), No. 55, PP. 253-266. (In Persian)
Rahnama, M. R., and Abbas Zadeh, G., 2011, Principles and Models to Assess the Fundamentals of the Physical Form of the City, First Edition, Published by University of Mashhad. (In Persian)
Rasouli, H. et al., 2017, An Investigation of Intermediate Development in Urban Endowment Spaces in Urban Physical Development (Case Study: Sari City), New Research in Human Science, No. 22, PP. 77-110. (In Persian)
Saifuddin, F. et al., 2014, A Study Platforms and Smart Urban Growth Barriers in the Middle (Case Study: Khorramabad), Journal of Land Use, Farabi Campus of Tehran University, No, 2, PP. 241-260. (In Persian)
Shaterian, M., 2000, Demographic Trends in the City of Kashan in the Past Half Century, First Edition, Publication of the Invitation to Tehran. (In Persian)
Shormij, R., and Hoseinian, F., 2011, The Use of Smart Growth Approach Face of Adversity with the Phenomenon of Urban Sprawl Case Study: City Ghazvin, National Conference Hundred Years of Modern Architecture, Building Engineering Organization Alborz, Karaj. (In Persian)
Williams, G., Burton, E., and Jencks, M., 1999, Achieving Sustainable Urban Form (Methods and Strategies), Translated by Mohammad Hadi Khalil Race, Processing and Urban Planning Company (Affiliated to Tehran Municipality). (In Persian)
Zarabi, A. et al., 2012, Smart Urban Growth Spatial Analysis (Case Study Areas of the City), Journal of Human Geography, No. 77, PP 1-17. (In Persian)
Ziyari, K. et al, 2017, Measureing Physical Capacity of the Central Cities Texture for the Development of Intermediate (Case Study: Minab City), Journal of Studying Urban Areas, Shahid Bahonar University, No. 8, PP. 63-78. (In Persian)
پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری
دوره 7، شماره 2
تیر 1398
صفحه 239-264

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار