احمدپور، احمد، حبیبی، کیومرث و کشاورز، مهناز (1389). سیر تحول مفهوم‌شناسی بازآفرینی شهری به‌عنوان رویکردی نو در بافت‌های فرسودة شهری. فصلنامۀ مطالعات شهر ایرانی اسلامی، 1(3)، 73-92.
احمدی‌فرد، نرگس، پوراحمد، احمد و ده‌زاده سیلابی، پروین (1398). تحلیل عوامل مؤثر بر توسعۀ صنایع فرهنگی در بازآفرینی بافت تاریخی (نمونۀ موردی: منطقۀ 12 شهر تهران). فصلنامۀ نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، 11(3)، ۱۳۷-۱۴۸.
مهندسین مشاور باوند (1385). طرح تفصیلی منطقۀ 12 (طرح تجدید ساختار مرکز تاریخی تهران). شهرداری تهران.
پوراحمد، احمد، فرهودی، رحمت‌اله، زنگنه شهرکی، سعید و شفاعت قراملکی، طهورا (1399). تبیین الگوی بازآفرینی بافت تاریخی با رویکرد توسعۀ گردشگری (مطالعۀ موردی: شهر تبریز). نشریۀ جغرافیا و برنامه‌ریزی، 24(۷۴)، ۴۳-۶۰.
پورذکریا، مریم و فدائی‌نژاد بهرامجردی، سمیه (1398). بازخوانی رویکرد بازآفرینی فرهنگ‌مبنا در ساخت شهر خلاق (تدوین چارچوب تحلیلی بازآفرینی قطب خلاق و فرهنگی). باغ نظر، 16(۷۷)، ۵-۱۴.
تقی‌نژاد، کاظم، یزدانی، سعید، شیخ‌الاسلامی، علیرضا و ملک‌حسینی، عباس (1399). رویکرد آینده‌پژوهانه به بازآفرینی خلاق بافت تاریخی شهر گرگان. فصلنامۀ جغرافیا (برنامه‌ریزی منطقه‌ای)، 10(۳)، ۲۰۱-۲۱۷.
حبیب‌پور گتابی، کرم و صفری شالی، رضا (1391). راهنمای جامع کاربردSPSS در تحقیقات پیمایشی (تحلیل داده‌های کمی). تهران: لویه.
خان‌محمدی، مرجان (1394). تعیین قلمرو فرهنگی در بافت‌های تاریخی برای حضور صنایع خلاق. رسالۀ دکتری. دانشگاه هنر اصفهان.
ربانی‌خوارسگانی، علی و رسول، ربانی (1390). بررسی نقش تنوع اجتماعی در شهرهای خلاق و نوآور (مطالعۀ موردی: اصفهان). جغرافیا و توسعه، 9(۲۱)، 159-180.
شبانی، امیرحسین و ایزدی، محمدسعید (1393). رویکردی نوین به بازآفرینی شهر خلاق. نقش‌جهان، 4(2)، 54-63.
صحی‌زاده، مهشید و ایزدی، محمدسعید (1383). حفاظت و توسعۀ شهری دو رویکرد مکمل یا مغایر. فصلنامۀ شهرسازی و معماری آبادی، 14(۴)، 12-21.
کلانتری، محسن، رجایی، عباس و فتوحی مهربانی، باقر (1395). تحلیلی بر برخورداری کلان‌شهرهای ایران از شاخص‌های شهر خلاق. پژوهش‌های جغرافیایی برنامه‌ریزی شهری، 4(4)، 587-612.
کیانی سلمی، صدیقه و صفری، حامد (1398). تحلیل و بررسی شاخص‌ها و عوامل گردشگری خلاق در بافت‌های فرسودۀ شهری اصفهان (نمونۀ موردی: محلۀ جویباره). ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 9(1)، ۱۱۵-۱۵۲.
مختاری ملک‌آبادی، رضا، سقایی، محسن و ایمان، فاطمه (1393). سطح‌بندی مناطق پانزده‌گانۀ شهر اصفهان از لحاظ شاخص‌های شهر خلاق با استفاده از مدل‌های برنامه‌ریزی منطقه‌ای. مجلۀ پژوهش و برنامه‌ریزی، 5(16)، 105-120.
مشکینی، ابوالفضل، احمدی‌فرد، نرگس و موحد، علی (1396). شناسایی کانون‌های محرک توسعة خلاق در بافت تاریخی با رویکرد گردشگری (مطالعۀ موردی: منطقة 12 شهر تهران). پژوهش‌های جغرافیایی برنامه‌ریزی شهری، 5(3)، 405-423.
Acs, Z., & Megyesi, M. (2009). Creativity and Industrial Cities: A Case Study of Baltimore. Entrepreneurship and Regional Development, 21(4), 421–439.
Baycan, T. (2011). Creative Cities: Context and Perspective. In L. Fusco Girard, T. Baycan, & P. Nijkamp (Eds.), Sustainable City and Creativity: Promoting Creative Urban Initiatives. USA: Ashgate Publishing Company, 15-54.
Bell, D., & Jayne, M. (2004). City of Quarters: Urban Villages in the Contemporary City. London: Ashgate.
Bower, H., Moesen, W., & Sleuwaegen, L. (2008). A Composite Index of the Creative Economy. Review of Business and Economics, 4, 375-397.
Clark, T. N., Lloyd, R., Wong, K. K., & Jain, P. (2002). Amenities Drive Urban Growth. Journal of Urban Affairs, 24(5), 493–515.
Coletta, C. (2008). Fostering the Creative City. CEOs for Cities. Retrieved September 2018 from https://ceosforcities.org/wp-content/uploads/2017/02/Fostering-the-Creative-City.pdf
Correia, C., & da Silva Costa, J. (2014). Measuring Creativity in the EU Member States. Investigaciones Regionales, 30, 7–26.
Department of Culture, Media and Sport (DCMS) (2001). The Creative Industries Mapping Document, London: DCMS. Retrieved June 2019 from
https://assets.publishing.service.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/183544/2001part1-foreword2001.pdf
Duxbury, N. (2004). Creative Cities: Principles and Practices. Ottawa: Canadian Policy Research Networks Inc. (CPRN).
Florida, R. (2002). The Rise of the Creative Class: And How It’s Transforming Work, Leisure and Everyday Life. New York: Basic Books.
Florida, R. (2005). Cities and the Creative Class. New York: Routledge.
Florida, R. (2012). The Rise of the Creative Class-Revisited: Revised and Expanded. New York: Basic Books.
Florida, R. (2011). Creativity and Prosperity: The Global Creativity Index. Martin Prosperity Institute. Retrieved 24 September, 2019 from
http://martinprosperity.org/wp-content/uploads/2011/10/Creativity-and-Prosperity_The-Global-Creativity-Index.pdf.
Florida, R., & Tinagli, I. (2004). Europe in the Creative Age. Carnegie Mellon Software Industry Center. Retrieved 14 May, 2019 from http://www.creativeclass.com/rfcgdb/articles/Europe_in_ the_ Creative_Age_2004.pdf.
Fusco Girard, L., Baycan, T., & Nijkamp, P. (2011). Sustainable City and Creativity: Promoting Creative Urban Initiatives. Ashgate.
Glaeser, E. (2005). Smart Growth: Education, Skilled Workers, & the Future of Cold Weather Cities. Cambridge, MA: Harvard University, Kennedy School, Policy Brief.
Hartley, J., Potts, J., & MacDonald, T. (2012). The CCI Creative City Index 2012. Cultural Science Journal, 5(1), 138.
Home Affairs Bureau the Hong Kong Special Administrative Region Government (2005). A Study on Creativity Index. Director 1–100.
Kloudova, J., & Stehlikova, B. (2010). Creativity Index for the Czech Republic in Terms of Regional Similarities and Geographical Location. Economics and Management, 15(1), 100-109.
Lak, A., Gheitasi, M., & Timothy, D. J. (2019). Urban Regeneration through Heritage Tourism: Cultural Policies and Strategic Management. Journal of Tourism and Cultural Change. 18(4), 386–403.
Landry, C. (2008). The Creative City: A Toolkit for Urban Innovators. New York: Routledge.
Landry, C., & Bianchini, F. (1995(. The Creative City. London: Demos.
Landry, C. (2011). The Creativity City Index. City, Culture and Society, 2(3), 173–176.
Larkham, P. (2006). The study of Urban Form in Great Britian. Urban Morphology, 10(2), 117-141.
Lasuén, J. R. (2006). Creative Industries and Economic Competitiveness. Cuadernos de Economía, 29, 73-84.
Lindner, C., & Meissner, M. (2014). Slow Art in the Creative City: Amsterdam, Street Photography and Urban Renewal. Journal of Space and Culture, 8(3), 1-20.
Mousseau, V., & Slowinski, R. (1998). Inferring an ELECTRE TRI Model from Assignment Examples. Journal of Global Optimization, 12(2), 157–174.
Navarrete, J., Larraín de Andraca, I., & Trejo, H. F. (Eds.) (2019). Creative and Cultural Industries in Urban Revitalization; A Practice Based Handbook. BOP Consulting with the Korean Research Institute on Human Settlement, for the Inter-American Development Bank.
Peterlin, M., Žaucer, T., Uršič, M., Očkerl, P., & Marn, T., (2011). Potentials of creative urban regeneration - Spatial distribution of creative industries, Creative Cities - Development and Promotion of Creative Industry Potentials in Central European Cites. Work package 5, IPoP, Institute for Spatial Policies.
Rawson, B., Kreidler, J., & Trounstine, P. (2005). Creative Community Index. Cultural initatives Silicon Valley, 5-31.
Reckwitz, A. (2009). Die Selbstkultivierung der Stadt. Zur Transformation moderner Urbanität in der creative city. Mittelweg 36, 18(2), 2-34.
Roberts, P. W., & Sykes, H. (2000). Urban Regeneration: A Handbook. London: SAGE.
Rhodes, M. (1961). An Analysis of Creativity. The Phi Delta Kappan, 42(7), 305–310.
Sasaki, M. (2008). Developing Creative Cities through Networking. Policy Science, 15(3), 77-88.
Sasaki, M. (2010). Urban Regeneration through Creativity and Social Inclusion: Rethinking Creative City Theory through a Japanese Case Study. Cities, 27, 3–9.
Sepe, M. (2014). Urban Transformation, Socio-Economic Regeneration and Participation: Two Cases of Creative Urban Regeneration. International Journal of Urban Sustainable Development, 6(1), 20-41.
Tiesdell, S., Oc, T., & Heath, T. (1996). Revitalizing Historic Urban Quarters. Oxford: Architectural Press.
Törnqvist, G. (2012). The Geography of Creativity. Cheltenham: Edward Elgar.
)