تحلیل پیکره‌بندی فضایی واحدهای مسکونی و محله‌ای در بافت تاریخی شهر کاشان

نوع مقاله : پژوهشی - کاربردی

نویسندگان

گروه معماری، دانشکده معماری و هنر، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران

10.22059/jurbangeo.2022.341371.1681

چکیده

سازمان فضایی، به مفهوم چگونگی ترکیب اجزاء، مبتنی بر یک فرایند ادراکی-عملکردی است که در آن، عناصر پیوندی منطقی برقرار نموده و بدین طریق شناخت مکان حاصل می‌شود. ریخت‌شناسی الگوی معماری مسکن نیز نشان از انطباق الگوهای معماری مبتنی بر معماری محله است و سبب شده تا کل واحدی به نام معماری محله شکل گیرد. این مهم در طرح‌های میان‌افزا مغفول مانده و مسکن، پیوند خود را با معماری محله ازدست‌داده است. هدف از این پژوهش تبیین معیارهای کیفی پیکره‌بندی الگوی مسکن با بافت تاریخی مبتنی بر سازمان فضایی مرکز-محله است. بر این اساس، پژوهش با دو پرسش اصلی مواجه است. شاخص‌های سازمان‌دهی فضایی مراکز-محله در بافت تاریخی کاشان کدام‌اند؟ و شاخص‌های سازمان‌دهی فضایی مسکن در بافت تاریخی کاشان کدامند؟ روش پژوهش تلفیقی از روش کیفی و کمی است. در حوزه روش‌شناسی، از مطالعات کتابخانه‌ای و تحلیل داده‌ها مبتنی بر مطالعه میدانی در پنج محله و پنج خانه تاریخی در شهر کاشان استفاده‌شده است. مبتنی بر یافته‌ها، پنج شاخص نحوه توزیع کاربری‌ها، فاصله مرکز تا عناصر پیرامون، سلسله‌مراتب دسترسی، میزان نفوذپذیری و فضای باز، دارای بیشترین میزان اثرگذاری بر سازمان فضایی مسکن هستند که نسبت معماری محله به معماری خانه‌ها به ترتیب برابر با 29/1، 52/1، 27/1، 15/1، 83/0 و 38/1 می‌باشد. نتیجه مبین آن است که معماری مسکن میان‌افزا می‌تواند مبتنی بر این شاخص‌ها، زمینه سازمان‌دهی مطلوب معماری مسکن در بافت تاریخی را فراهم نماید. و از این طریق، زمینه انطباق و پیوند معماری مسکن با معماری برقرار گردد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Analysis of the spatial configuration of residential units and neighbourhoods in the historical context of Kashan city

نویسندگان [English]

  • seyyedmohammad hosseini
  • Ahmad Danaeinia
Department of Architecture, Faculty of Architecture and Art, University of Kashan, Kashan, Iran
چکیده [English]

 A B S T R A C T
Spatial organization is based on a perceptual-functional process in which the elements are logically connected and thus the knowledge of place is obtained. The morphology of the housing architecture pattern also shows the adaptation of architectural patterns based on neighborhood architecture and has led to the formation of a whole unit called neighborhood architecture. This important issue has been neglected in intermediate projects and housing has lost its connection with the neighborhood architecture. The purpose of this study is to explain the qualitative criteria for configuring the housing model with a historical context based on the center-neighborhood spatial organization. Accordingly, the research faces two main questions. What are the characteristics of the spatial organization of neighborhood centers in the historical context of Kashan? And how can the center-neighborhood provide the basis for organizing contemporary housing? The research method is qualitative. In the field of methodology, library studies and data analysis based on field study in five neighborhoods and five historical houses in Kashan have been used. The analyzes were performed in GIS and Depth Map environments. Based on the findings, the five indicators of land use distribution, distance from the center to the surrounding elements, access hierarchy, permeability and open space, have the greatest impact on housing spatial organization, with a ratio of neighborhood architecture to house architecture of 1.29, 02, respectively. / 5, 2.27, 3.61, 0.0018 and 1.38. The result shows that intermediate housing can provide the basis for organizing housing architecture in the historical context.
Extended abstract
Introduction
 The general idea of housing depicts an enclosed space limited to family relationships. In this model, family relationships and the type of physical needs are the only factors that create housing architecture. From this point of view, housing is not defined as a social organization tied to the neighborhood, and only their coexistence has caused their closeness. Center - Neighborhood as a turning point of residents 'activities on the one hand and housing as their living space, are two vital poles of neighborhood architecture and is a factor of consistency, durability and continuity of social activities and as a constructive platform for residents' relations, an important role in readability, organization and creation. The whole unit as well as the department is responsible for the architectural components of the neighborhood, especially residential architecture. The study of the architecture of historical neighborhoods shows that the establishment of residential spaces in the neighborhood, how to organize residential units and the relationship between housing and passages have been a function of the neighborhood space organization. Spatial organization, in the sense of how the components are combined with each other, is based on a perceptual-functional process in which the components and elements establish a logical connection and thus the knowledge of place is obtained. The morphology of the housing architecture pattern also shows the adaptation of architectural patterns based on neighborhood architecture and has led to the formation of a whole unit called neighborhood architecture. Therefore, the architecture of the neighborhood in historical contexts is a clear example of spatial cohesion and the connection of components with the whole. This functional space has lost its functional position and its leading role has been reduced due to urban changes, changes in lifestyle, and way of living. In recent decades, following the disintegration of the social structure of neighborhoods in the historical context of Kashan, the role of the center-neighborhood in organizing and establishing the residential sector has been neglected, and also in infill projects the relationship between housing architecture and neighborhood architecture has been lost. The purpose of this study is to explain the qualitative criteria for the configuration of the housing model with the historical context based on the center-neighborhood spatial organization, in order to provide a link between the architecture of housing and the neighborhood. Accordingly, the research faces two main questions. What are the characteristics of the spatial organization of neighborhood centers in the historical context of Kashan? And What are the indicators of spatial organization of housing in the historical context of Kashan?
 
Methodology
The Research is research. Preliminary information has been collected through library studies and in order to analyze the data, while observing and field study of the centers of historical neighborhoods of Kashan, 5 neighborhoods with the highest historical value in the center of the neighborhood and also 5 historic houses in each neighborhood have been selected. AutoCAD is drawn. Analyzes have been done in GIS and Depth Map environments on the scale of neighborhood and house architecture, which is presented in the form of tables.
 
Research findings
Although the spatial order and structure of housing architecture is a function of functional rules, on a larger scale, it is in line with the architectural rules of the neighborhood and follows the configuration and spatial order of neighborhood architecture and thus forms a whole unit Analyzes show that the organization of residential architecture based on the following five characteristics follows the rules of neighborhood architecture; 1. How to distribute and distribute land uses at the neighborhood and home scale, 2. Distance from the center to the main surrounding elements, 3. Hierarchy of access, 4. Permeability and 5. Open spaces of architectural rules the neighborhood follows; Therefore, in the housing configuration, in the index of how the spaces are distributed and distributed, the ratio of the spaces around the yard should be considered and in the index of the distance from the center to the main surrounding elements, the minimum and maximum distance of the spaces around the yard should be considered. In the index of access hierarchy, it is necessary to maintain and promote privacy, in the index of permeability, to limit or strengthen the locomotion system, and in the index of open space, the ratio of mass to open space, which in addition to organizing spatial relations has a significant impact on housing architecture. Based on the analysis, the ratio of neighborhood architecture to house architecture in the index of distribution and distribution of land uses is equal to 1.29, in the index of distance from the center to the main surrounding elements is equal to 5.02, in the index of the hierarchy of access is equal to 2.27, in the index of permeability is 61 3.0018 and in the outdoor index is equal to 1.38 that this ratio can be considered in neighborhood-scale designs.
 
Conclusion
The result shows the conformity of qualitative criteria of housing architecture configuration with neighborhood architecture. Accordingly, based on these characteristics, infill architecture can provide the basis for the optimal organization of the components of housing architecture in the historical context, and through this, the field of adaptation and connection of infill housing architecture with neighborhood architecture can be created. In response to the first question of the research, it should be said that the characteristics of the spatial organization of neighborhood centers in the historical context include five characteristics: 1- How to distribute and distribute land uses in the neighborhood, 2- Distance from the center to the main surrounding elements, And 5- It is open space that has the greatest impact on the spatial organization of neighborhood centers And in response to the second question of the research, the neighborhood-based approach can be through five components: 1. How to distribute and distribute spaces in the house 2. Distance of the center (yard) to the surrounding spaces, 3. Hierarchy of access in spaces, 4. Permeability in Spaces and 5. Open space provided the ground for organizing contemporary residential spaces and caused the adaptation of infill housing architecture with neighborhood architecture.
 
Funding
There is no funding support.
 
Authors’ Contribution
All of the authors approved thecontent of the manuscript and agreed on all aspects of the work.
 
Conflict of Interest
Authors declared no conflict of interest.
 
Acknowledgments
We are grateful to all the scientific consultants of this paper.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Housing
  • Center-neighborhood
  • Organization
  • Configuration
  • Quality criteria
  1. ابرقویی‌فرد، حمیده؛ برومند، هدیه؛ طایفه حسینلو، اردلان؛ لطیفی، سید محمدمهدی؛ نبئی، سیده‌یگانه و نیکزاد، غزل. (1399). فضای جمعی، مفهومی روبه‌زوال ارزیابی کیفیت اجتماعی فضاهای شهری در بافت تاریخی شهر گرگان. هنر و تمدن شرق، 8(28)، 23-32.
  2. اسماعیلی، آزاده و پیری، سعید. (1399). بررسی لزوم ارتباط فضاهای بینابینی در مقیاس کلان با مشخصه انتقالی با تأکید بر مفهوم ارتباط درون و بیرون (مطالعه موردی: فضای انتقالی ساختمان در چهار نمونه از مجموعه‌های عمومی داخلی و خارجی). مطالعات محیطی هفت حصار، 9(33)، 79-92.
  3. انجم شعاع، مریم؛ حناچی، پیروز و اندرودی، الهام. (1398). اصول و راهکارهای طراحی ساختارهای میان‌افزا به‌مثابه محرک توسعه بافت‌های تاریخی. مطالعات شهر ایرانی اسلامی، 10(37)، 67-79.
  4. پیربابایی، محمدتقی و سجاد زاده، حسن. (1390). تعلق جمعی به مکان، تحقق سکونت اجتماعی در محله سنتی. باغ نظر، 8(16)، 17-28.
  5. پیرواولیاء، مرجان و سهیلی، جمال‌الدین. (1396). کیفیت فضای بینابین درگذرهای تاریخی نمونه موردی: گذر ساغریسازان شهر رشت. معماری و شهرسازی ایران، 8(1)، 33-48.
  6. تقوایی، ویدا. (1386). نظام فضایی پنهان معماری ایرانی و ساختار آن. هنرهای زیبا، 30، 43-52.
  7. توسلی، محمود. (1394). قواعد و معیارهای طراحی فضای شهری. چاپ دوم، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
  8. جهدی، نوید و ساشورپور، مهدی. (1398). شناسایی و تدوین اصول طراحی یک مرکز محله موفق شهری با مقایسه تطبیقی دو مرکز محله مدرن و پست‌مدرن (نمونه موردی مرکز محله سنگ‌تراش‌ها در شهر اصفهان و مرکز محله پردیس در شهر جدید بهارستان). پژوهش‌های مرمت و معماری ایرانی و اسلامی، 2(3)، 49-71.
  9. حبیبی، سید محسن. (1382). چگونگی الگوپذیری و تجدید سازمان استخوان‌بندی محله. هنرهای زیبا، 13(13)، 32-39.
  10. حجازی، سیده شیرین؛ اسکویی، یاسمین؛، نظری، هانیه؛ میراحمدی، امیر؛ حیدری‌زاده شالی، مهدی و حسین‌زاده، ضیا. (1399). عناصر تعیین‌کننده مرکز شهر و تغییرات حوزه مرکز در شهر گرگان. هنر و تمدن شرق، 8(29)، 13-22.
  11. حسینی، سید فخرالدین و سلطانی، مهرداد. (1397). تحلیل تطبیقی مفهوم محله در نظام سنتی شهرهای ایران با الگوهای مشابه (جایگزین) دوره معاصر. باغ نظر، 15(60)، 15-28.
  12. حقیقت‌نائینی، غلامرضا؛ شیخی، محمد و محمودی مهماندوست، مرتضی. (1398). بازخوانی مفهوم سکونت در محلات تهران در دوره قاجار و پهلوی (مبتنی بر بررسی تفسیری تاریخ نوشته‌های فرهنگی و اجتماعی). فصلنامه انجمن جغرافیایی ایران، 17(61)، 54-70.
  13. حمزه نژاد، مهدی و رادمهر، مهسا. (1396). تحلیل اصول فضایی و الگو گزینی بهینه در معماری الگوگرای معاصر ایران، بررسی موردی: سازمان میراث فرهنگی کشور، حسین امانت. مطالعات معماری ایران، 6(11)، 145-168.
  14. دانائی‌نیا، احمد و حسینی، سید محمد. (1400). ریخت-الگوی بهینه مسکن در بافت تاریخی مبتنی بر آموزه‌های پیکره‌بندی و میزان انطباق‌پذیری الگوهای مسکن میان‌افزا در محله طاهر و منصور کاشان. مطالعات ساختار و کارکرد شهری، 8(28)، 33-63.
  15. دباغیان، فرنوش. (1395). ساختار سکونت و نظام محله در شهرهای قرون‌وسطی نمونه‌های موردی: شهرهای فلورانس، ونیز، سیه‌نا و لیون. هنر و تمدن شرق، 4(14)، 41-54.
  16. ذکاوت، کامران. (1390). جایگاه سازمان فضایی در طراحی شهری. صفه، 54، 105-118.
  17. رحمتی‌گواری، رمیصاء؛ قدوسی‌فر، هادی؛ طاهباز، منصوره و زارع میرک‌آباد، فاطمه. (1399). نقش شاخص‌های مرکزیت شبکه‌های اجتماعی در سازمان‌دهی فضایی مبتنی بر سوابق طراحی (مطالعه موردی: بخش اورژانس بیمارستان‌ها). هویت شهر، 14(42)، 43-54.
  18. رضایی‌پور، مشهود و متین، مهرداد. (1394). چگونگی مداخله در بافت تاریخی کاشان با بهره‌گیری از الگوهای معماری بومی. کنفرانس بین‌المللی پژوهش‌های نوین در عمران، معماری و شهرسازی، تهران.
  19. رویان، کیمیا و کهزادی‌سیف آباد، عمران. (1397). بازشناسی مفهوم همسایگی در بافت‌های مسکونی. معماری شناسی، 1(5)، 66-74.
  20. شکوری، رضا و نامداری، آیدا. (1397). سازوکارهای به‌کارگرفته شده به‌منظور سازمان‌دهی محیط در کالبد حداقلی (مبتنی بر نظریه سازمان‌دهی محیط راپوپورت؛ نمونه موردی: مسکن عشایر قشقایی). باغ نظر، 15(67)، 5-16.
  21. صارمی، حمیدرضا؛ تقی‌نژاد، کاظم و پیری، سیما. (1395). تجلی اصل وحدت در کثرت در مرکز محله شهر اسلامی (مطالعه موردی میدان گاه عباسعلی شهر گرگان). مطالعات شهر ایرانی اسلامی، 7(26)، 21-29.
  22. عابدینی، حامد. (1399). تحلیل ساختار فضایی محلات سنتی شهری بر اساس نظام مراکز محله (نمونه موردی: محله سنگلج، تهران). معمار شناسی، 3(14)، 47-73.
  23. عالم، سارا؛ وزیری، وحید و رضایی‌شریف، علی. (1398). ارزیابی مؤلفه‌های مؤثر بر پیوندهای اجتماعی در مرکز محله‌های شهر اردبیل. مطالعات مدیریت شهری، 11(3)، 25-45.
  24. عبدالحمیدی، مهسا؛ جلیلی صدرآباد، سمانه و دولت‌آبادی، فریبرز. (۱۳۹۸). انتخاب الگوهای معماری میان افزا مناسب در بافت تاریخی با تمرکز بر خوانش ویژگی‌های کالبدی- فضایی. مدیریت شهری، 18(55)، 255-276.
  25. غروی الخوانساری، مریم. (1396). از محله سنتی تا محله معاصر؛ کندوکاوی در راهکارهای احیاء هویت محلی در شهر امروز. معماری و شهرسازی آرمان‌شهر، 10(21)، 61-76.
  26. قاسمی، وحید و نگینی، سمیه. (1389). بررسی تأثیر بافت محلات بر هویت اجتماعی، با تأکید بر هویت محله‌ای در شهر اصفهان. مطالعات شهری و منطقه‌ای، 2(7)، 113-136.
  27. قاسمیان‌اصل، عیسی و نصر، طاهره. (1397). بررسی مطلوبیت فضایی خانه‌های سنتی بر اساس مؤلفه‌های راندمان عملکردی (مطالعه موردی: خانه‌های دوره قاجار در شهر یزد). مطالعات محیطی هفت حصار، 6(23)، 107-121.
  28. قانعی، محبوبه؛ اسمعیل‌پور، نجما و سرائی، محمدحسین. (1396). سنجش کیفیت زندگی در محلات شهری در راستای ارتقاء کیفیت زندگی (مطالعه موردی محله قلعه شهر بافق). برنامه‌ریزی شهری، 8(28)، 21-44.
  29. قویدست، شایان؛ قویدست، علیرضا و حمله‌داری، شهزاد. (1398). میدان امام (نقش‌جهان) اصفهان به‌مثابه یک کلیت یکپارچه بررسی تطبیقی ویژگی‌های میدان امام (نقش‌جهان) اصفهان با خصلت‌های بنیادی پانزده‌گانه کریستوفر الکساندر. معماری شناسی، 2(13)، 134-144.
  30. کربلایی‌حسینی‌غیاثوند، ابوالفضل و سهیلی، جمال‌الدین. (1397). بررسی نقش مؤلفه‌های کالبدی محیط در اجتماع‌پذیری فضاهای فرهنگی با استفاده از تکنیک چیدمان فضا، مورد مطالعاتی: مجتمع‌های فرهنگی دزفول و نیاوران. آرمان‌شهر، 11(25)، 361-373.
  31. کیائی، مهدخت؛ سلطان‌زاده، حسین و حیدری، علی‌اکبر. (1398). انعطاف‌پذیری نظام فضایی با استفاده از تکنیک چیدمان فضا (مطالعه موردی: خانه‌های شهر قزوین). باغ نظر، 16(71)، 61-76.
  32. مخلص، فرنوش. (1396). ساختار چندهسته‌ای مدینه‌های مراکش. هنر و تمدن شرق، 5(16)، 15-22.
  33. مندگاری، کاظم و ندیمی، ضحی. (1395). واکاوی اصول قوام‌بخش حاکم بر مراتب مفهوم مرکز. معماری اقلیم گرم و خشک، 4(4)، 33-47.
  34. موقر، حمیدرضا؛ رنجبر، احسان و پورجعفر، محمدرضا. (1394). بازشناسی مفهوم محله در شهرهای کویری ایران نمونه مطالعاتی محله‌های شهر نائین. مطالعات معماری ایران، 4(8)، 35-56.
  35. ندیمی، ضحی؛ محمدی، علی و مندگاری، کاظم. (1392). بازخوانی مفهوم مرکز؛ (تبیین مفهوم مرکز از دیدگاه سه اندیشمند حوزه هنر و معماری). صفه، 23(4)، 21-34.
  36. ندیمی، ضحی؛ مندگاری، کاظم و محمدی، علی. (1393). اطوار مرکز، تحلیلی بر مراتب مفهوم مرکز در معماری. مطالعات معماری ایران، 3(5)، 115-129.
  37. Abarghouei fard, H., Boroumand, H., Tayefeh Hosseinlou, A., Latifi, S., Nabaei, S., & Nickzad, G. (2020). Collective Space, A Declining Concept Assessing the Social Quality of Urban Spaces in the Historic District of Gorgan. Journal of Art and Civilization of the Orient, 8(28), 23-32. [In Persian].
  38. Abdulhamidi, M., Jalili Sadrabad, S., Dolatabadi, F. (2019). Select the infill Architectural patterns, for historical Texture, with a focus on, physical-spatial featuresCase study: site of Qurkhaneh in Tehran. Urban Management, 18(55), 255-276. [In Persian].
  39. Abedini, H. (2019). "Analysis of the spatial structure of traditional urban neighborhoods based on the system of neighborhood centers (case example: Sangalaj neighborhood, Tehran)". Memar shenasi, 3(14), pp. 47-73. [In Persian].
  40. Alam, S., Vaziri, V., & rezaiisharif, A. (2019). Evaluating the Components Affecting Social bonds in Ardabil Neighborhood Center. Urban Management Studies, 11(38), 25-45. [In Persian].
  41. Anjam Shua, M., Hanachi, P., & Androudi, E. (2020). Principles and strategies for designing infill structures as driving development of historic fabrics. Iranian Islamic city studies, 37, 67-80. [In Persian].
  42. Archea, J. (1977). The place of architectural factors in behavioral theories of privacy. Journal of social issues, 33(3), 116-137.
  43. Arnheim, R. (1983). The power of the center: A study of composition in the visual arts. Univ of California Press.
  44. Aydın, D., & Sıramkaya, S. B. (2014). “Neighborhood” Concept And The Analysis Of Differentiating Sociological Structure With The Change Of Dwelling Typology. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 140, 260-269.
  45. Costantini, G. (2010). The Power of the Center: A Study of Composition in the Visual Arts by Rudolf Arnheim. University of California Press, Berkeley CA, USA, 2009, 513-514.
  46. Dabaghian, F. (2016). Dwelling Structure and the Neighbourhood Order of the European During the Medieval Period Case studies: Cities like Florence, Venice, Siena and Lyon. Journal of Art and Civilization of the Orient, 4(14), 41-54. [In Persian].
  47. Danaeinia, A., & Hosseini, S, M. (2021). Optimal Housing Pattern in the Historical Context of Kashan Based on the Teachings of Residential Building Configuration: A Case Study on the Adaptability of Building Patterns in Taher and Mansour Neighborhoods in Kashan (Iran). Urban Structure and Function Studies, 8(28), 33-63. [In Persian].
  48. Esmaeili, A., & Piri, S. (2020) An investigation about the necessity of relationship In-Between spaces on a large scale with a transitional characteristic (Case study: transitional space in four public samples). Haft Hesar J Environ Stud, 9 (33), 79-92. [In Persian].
  49. Farkisch, Hero & Ahmadi, Vahid & Che-Ani, A. (2015). Evaluation of neighborhood center attributes on resident’s territoriality and sense of belonging a case study in Boshrooyeh, Iran. Habitat International.
  50. Gaber, M. A., & Akçay, A. Ö. (2020). Qualitative and Quantitative Evaluation Techniques of New Infill Designs in Historic Context. Amazonia Investiga, 9(35), 20-33.
  51. Gasemi, V., & Negini, S. (2011). The Study of the Impact of Neighbourhood Texture on Social Identity Focusing Neighbourhood Identity in Isfahan City. Journal of Urban - Regional Studies and Research, 2(7), 113-136. [In Persian].
  52. Ghanei, M., esmailpoor, N., & saraei, M. (2017). Evaluating quality of life in neighborhoods in order to improve quality of life (case study: Ghale neighborhood, Bafgh). Urban Planning, 8(28), 21-44. [In Persian].
  53. Gharavi Khansari, M. (2018). From Traditional to Contemporary Neighborhood, A Study on Revitalizing Neighborhood Identity in Contemporary City. Journal of Architect Urban Design & Urban Planning, 10(21), 61-76. [In Persian].
  54. Ghasemian asl, E., & Nasr, T. (2018). Investigation of the spatial desirability of traditional houses based on functional efficiency components (Case study: Qajar Houses of Yazd City. Haft Hesar J Environ Stud, 6 (23),107-121. [In Persian].
  55. Habibi, S, M. (2003). How to model and reorganize the skeleton of the neighborhood. Honar-ha-ye Ziba, 13(13): 32-39. [In Persian].
  56. Haghighat Naini, Gh., Shaikhi, M., & Mehmandoost, M. M. (2019). (Readout the Concept of Dwelling in the Neighborhoods of Tehran during the Qajar and Pahlavi Periods (Based on an Interpretive Study of the Cultural and Social Historic-writtens. Geography, 61(17), 54-70. [In Persian].
  57. Hamzenejad, M. & Radmehr, M. (2016). "Analysis of spatial principles and optimal model selection in contemporary Iranian model-oriented architecture, case study: the country's cultural heritage organization, Hossein Amanat. Iranian Architectural Studies, 6)11(, 145-168. [In Persian].
  58. Hejazi, S., Oskoei, Y., Nazari, H., Mirahmadi, A., Heydarizadeh Shali, M., & Hoseinzadeh, Z. (2020). The Determining Elements of ‘City Center’ and the Related Urban Changes in the Central Area of ‘Gorgan City. Journal of Art and Civilization of the Orient, 8(29), 13-22. [In Persian].
  59. Hosseini, S., & Soltani, M. (2018). A comparative investigation and analysis between the neighborhood concept in the traditional urban system in Iran and its similar patterns in contemporary period. The Monthly Scientific Journal of Bagh-e Nazar, 15(60), 15-28. [In Persian].
  60. Hu, Y., Heath, T., Tang, Y., & Zhang, Q. (2017). Using quantitative analysis to assess the appropriateness of infill buildings in historic settings. Journal of Architectural and Planning Research, 121, 91-113.
  61. Jahdi, N., Sashorpour. M, (2018). Identifying and compiling the design principles of a successful urban neighborhood center with a comparative comparison of two modern and post-modern neighborhood centers (case example: Stonecutters neighborhood center in Isfahan city and Pardis neighborhood center in new city of Baharestan). Journal of Iranian Architecture and Restoration Research and Islamic, 2(3), 49-71. [In Persian].
  62. Karbalaei Hossini Ghiyasvand, A., & Soheili, J. (2019). The Role of Environmental Physical Indicators in Socibility of Cultural Spaces Using Space Syntax Technique, Case Study: Dezfol and Niavaran Cultural Complexes. Armanshahr Architecture & Urban Development, 11(25), 361-373. [In Persian].
  63. Kiaee, M., Soltanzadeh, H., & Heidari, A. (2019). Measure the flexibility of the spatial system using space syntax (Case Study: Houses in Qazvin). The Monthly Scientific Journal of Bagh-e Nazar, 16(71), 61-76. [In Persian].
  64. Koseoglu, E., & Onder, D. E. (2011). Subjective and objective dimensions of spatial legibility. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 30, 1191-1195.
  65. Lynch, K. (1960). The city image and its elements. MIT Press, Cambridge, 41, 51-73.
  66. Mohanty, R. N., & Chani, P. S. (2015). Infill design in the historic precinct of Haridwar. Journal of Civil Engineering and Environmental Technology, 2(3), 265-270.
  67. Mokhles, F. (2017). The Muti-Nucleus Structure of Moroccan Medinas. Journal of Art and Civilization of the Orient, 5(16), 15-22. [In Persian].
  68. Mondegari, K., & Nadimi, Z. (2016). Analyzing Constitutive Principles of the Hierarchy of the Concept of Center. Journal of Architecture in Hot and Dry Climateis, 4(4), 33-47. [In Persian].
  69. Movaqqar, H., Ranjbar, E., & Pour-Jafar, M. (2022). Relearning the Concept of Mahalleh [Neighborhood] in Iranian Desert Cities, Case Study: Mahallehs in Naeen. Journal of Iranian Architecture Studies, 4(8), 35-56. [In Persian].
  70. Nadimi, Z., Mohammadi, A., & Mandegari, K. (2013). Rereading the Concept of Centre. Soffeh, 23(4), 21-34. [In Persian].
  71. Nadimi, Z., mondegari, K., & Mohammadi, A. (2022). Modes of Center, Analysis of a Semantic Hierarchy of Center. Journal of Iranian Architecture Studies, 3(5), 115-129. [In Persian].
  72. Palaiologou, G., Larimian, T., & Vaughan, L. (2021). The use of morphological description in neighbourhood planning: form-based assessment of physical character and design rules. Journal of Urbanism: International Research on Placemaking and Urban Sustainability, 14(4), 490-514.
  73. Pirbabaei, M., & Sajadzadeh, H. (2011). Group belonging to Place, Realization of Social Residence, in Traditional Neighborhood. The Monthly Scientific Journal of Bagh-e Nazar, 8(16), 17-28. [In Persian].
  74. M, & Soheyli. J. (2017). Comparative Comparison of Historical-based and Social-based Background of Urban Housing Spatial Pattern (Case Study: Ardebil City). Journal of Architecture and Urbanism of Iran, 8(1): 33-48. [In Persian].
  75. Sh, Qoydast, A., & Hamadari, Sh. (2018). "Imam Square (Nakshjehan) of Isfahan as an integrated whole, a comparative study of the characteristics of Imam Square (Nakshjehan) of Isfahan with Christopher Alexander's fifteen basic features". Journal Memar shenasi, 2(13), 134-144. [In Persian].
  76. Rahmati Gavari, R., Ghodousi Far, H., Tahbaz, M., & Zare Mirakabad, F. (2020). The Role of Social Network Centrality Indices in Spatial Organization Based on Design Records Case Study: Emergency Department of Hospitals. Hoviatshahr, 14(2), 43-54. [In Persian].
  77. Rezaipour, M., & Mateen,M. (2014). "How to intervene in the historical context of Kashan by using local architectural patterns". International Conference on Modern Researches in Civil Engineering, Architecture and Urban Planning, Tehran. [In Persian].
  78. Royan, K., & Imran Kohzadi, S. (2017). "Recognizing the concept of neighborhood in residential contexts. Architectural Quarterly, 1(5), 66-74. [In Persian].
  79. Saremi, H,R., Taghi Nejad, K., & Piri. S. (2017). A Studying on the principle of unity in diversity manifested in The Islamic understanding of city center neighborhood Case Study: Square Abbasali Gorgan city. Journal of Studies On Iranian - Islamic City, 7(26), 21-30. [In Persian].
  80. Shakouri, R., & Namdari, A. (2018). Study of the Mechanism for Organizing the Environment with the Minimum Physical Elements (Through the lens of Amos Rapoport Theory: Organization of Environment) (Case study: Qashqai Nomad’s Dwelling). The Monthly Scientific Journal of Bagh-e Nazar, 15(67), 5-16. [In Persian].
  81. Taqvai, V. (2007). "Hidden space system of Iranian architecture and its structure". Beautiful Arts Journal, 30, 43-52. [In Persian].
  82. Tavasoli, M. (2014). Rules and criteria of urban space design. second edition, Tehran University Press, Tehran. [In Persian].
  83. Zekavat, K. (2012). Spatial Organization in Urban Design. Soffeh, 21(3), 107-122. [In Persian].